رابطه آن با احتمال جنگ در قفقاز چیست؟
به اعتراف تمامی آگاهان نظامی – سیاسی، اکراین کاملا شکست خورده است و کمترین شانسی ندارد.
اما چرا غرب همچنان به تسلیح اکراین و ادامه جنگ در آن کشور ادامه می‌دهد؟
زیرا، پیروزی یا شکست در اکراین تعیین کننده پیروزی شرق یا غرب خواهد بود.
حال آنها امیدوارند در قفقاز جنوبی جبهه دیگری باز بکنند تا شرق را گرفتار سازند؛ و برای اینکار باید روسیه را در جبهه اکراین مشغول نگه دارند تا نتواند به مسایل این منطقه بپردازد.
اگر غرب موفق بشود در میانه اختلافات ارمنستان با آذربایجان، ایران را هم وارد درگیری نظامی کرده و یک آشوب جدی برپا کند آنگاه شاید بتواند تغییراتی به نفع خود ایجاد بکند.
نکته:
ایران و همچنین ارمنستان و آذربایجان و حتی گرجستان باید هوشیار باشند. آنها همسایه‌های چندین هزار ساله هستند که نه می‌توانند خانه خود را ترک کنند و نه همسایگان را وادار به ترک منزل بکنند. پس باید با آرامش و عقل به حل مسایل و تعامل و صلح با همسایگان (با یکدیگر) بپردازند.
همیشه راهی صلح آمیز برای حل مشکلات هست. جنگ همسایگان، آنها را فقیر و بدبخت و جنگ افروزان را ثروتمند می‌کند.
غرب کاخ هایش را بر جنگ و فقر دیگران ساخته است.
در این مرحله هدف غرب در اکراین آنست که روسیه همچنان درگیر بماند تا بتواند قفقاز را بهم بریزد و در این آشفته بازاری که ایجاد می‌کند شاید بتواند ناتو را گسترش داده به این منطقه نیز بکشاند.
وضعیت قفقاز خیلی پیچیده شده است، گرهی است که باز کردنش سخت به نظر می‌رسد، اما با کمی همت، انعطاف پذیری و احترام به همسایگان که حتی به نوعی با هم برادر و قوم و خویش هستند، همچنین کوتاه کردن دست غیر همسایه یا مداخله گران خارجی، می‌توان به توافق رسید.
در خصوص موقعیت ایران در موضوع قفقاز:
رژیم ایران از نظر نظامی آنقدر قوی هست که بتواند خودش را حفظ بکند اما برنامه‌های غرب (که به دور از آتش نشسته و اگر جنگی رخ بدهد حتی یک گلوله به طرف آنها پرتاب نخواهد شد) تا حد ایجاد جنگ در منطقه هست. مخصوصا اسرایل برای رهایی از مشکلات خود به راه اندازی جنگ در میان کشورهای دیگر به عنوان بهترین آلترناتیو نگاه می‌کند.
دست اسرایل و یهودیان صهیونیست در تمام جنگ‌ها و جنایات دیده می‌شود. و کسی که آن را نمی‌بیند ابدا هیچ دانشی از جهان و سیاست ندارد و بهتر است گوشه‌ای آرام بنشیند و نظاره گر باشد تا به واسطه این نادانی در دام نیفتاده دستش به خون بی‌گناهان آلوده نشود و یا جان خود را از دست ندهد.
چرا حمایت علنی نظامی از روسیه برای صلح جهان خوب است.
اگر ایران و کشورهای دیگری مانند کره شمالی، ونزویلا و … جرات بکنند و صراحتا از ماهیت پشت پرده جنگ اکراین و ارتباط آن با جنگ قدرت در جهان و احتمال کشیده شدن جنگ‌های جدید در قفقاز، پاکستان و … توسط کشورهای جنگ طلب غربی بگویند و صراحتا از روسیه حمایت بکنند، آنگاه این بازی موش و گربه به پایان خواهد رسید و از زوایای زیادی خوب خواهد بود و راه رسیدن به صلح و پایان جنگ کوتاه‌تر می‌شود.
نباید اجازه داد مردم جهان را با این حیله که همه مخالف روسیه هستند و در نتیجه غرب صاحب حق است، فریب داد.
البته ایران باید چند روز دیگر هم طاقت بیاورد تا تحریم‌های سازمان ملل برداشته بشود و بعد این اعلام را بکند.
اتحادیه شانگهای نیز می‌تواند از شکل کنونی خود قدمی فراتر بگذارد و به نوعی اتحادیه نظامی نیز تبدیل بشود و در مقابله با ناتو، اتحادیه نظامی قوی دیگری ایجاد بکند.
مشکل قفقاز، اکرایان، آفریقا و … همه بهم گره خورده‌اند و همه در رابطه با جنگ قدرت میان غرب با شرق می‌باشند.
دانش سیاسی یعنی توان نگاه کردن به وضعیت جهان و یافتن پیوستگی آنها. اکثریت قاطع کسانی که ادعای سیاسی بودن دارند، کمترین دانشی از وقایع بسیار مهم جهان و آنچه در قفقاز، پاکستان، افغانستان، آفریقا و … (و حتی کشور خودشان) می‌گذرد، ندارند و اگر هم چیزی شنیده باشند ابدا ارتباط اینها با یکدیگر را نمی‌دانند. آن تعداد اندکی هم که چیزهایی شنیده‌اند ابدا قادر نیستند هیچ‌تحلیل یا راه حلی بدهند. در نتیجه این بی سوادی و بدسوادی، تمام نیروی خود را در سطح روسری می‌گذارند.
مخالفت با هر رژیمی و ادعای حاکمیت کردن مستلزم آنست که نشان بدهند خود چه میزان دانش سیاسی، اقتصادی، نظامی، امنیتی، فرهنگی و … در سطح کشورشان و جهان دارند.
صرف مخالف بودن با هر حاکمیتی دلیل برحق بودن نیست، بلکه شاید کاملا برعکس باشد!
۱۵ سپتامبر ۲۰۲۳
۲۳ شهریور ۱۴۰۲
اپسالا – سوید
م. حسن بایگان
