فلسفه، راه و رسم، پیروان
سقراط:
من مثل مادرم هستم همه را می‌زایانم ولی خودم فرزند (فلسفه) ندارم.
حسن بایگان:
فرزندی (فلسفه‌ای) کامل، منطقی، معقول، دقیق، منسجم و مستقل دارم که برای حال و آینده بشر مناسب است. این فلسفه همانند زنجیر نیست بلکه تمام حلقه‌های آن با یکدیگر پیوند دارند.
بودا:
مبارزه نمی‌کنم زیرا یک طرف شکست خورده، قلبش می‌شکند، ناراحت و غمگین می‌شود.
حسن بایگان:
زندگی مبارزات اجتناب ناپذیر پیدا و پنهان زیادی دارد. حتی نتیجه یک مبارزه ورزشی که ظاهرا برای تفریح است تعداد زیادی را غمگین می‌کند.
باید زندگی را واقعی دید؛ مبارزه جزئی از آنست. اما نباید در این مبارزه برای منافع خود رفتاری غیر انسانی داشت و به دیگران و زندگی آنها آسیب رساند. باید این مبارزه را به نوعی مبارزه مشترک جهت زندگی بهتر و صلح آمیز برای تمام انسانها تبدیل کرد.
محمد پیامبر مسلمانان:
برای تحکیم نظرات خود دست به اسلحه برد و انسانهای زیادی کشته شدند.
حسن بایگان:
برای اثبات نظراتم دست به خشونت فیزیکی یا کلامی نمی‌زنم و ابدا راضی نیستم خونی از بینی کسی جاری بشود.
هرکسی می‌خواهد از فلسفه من پیروی کند باید اینچنین باشد، وگرنه از رهروان من نیست. اما همه حق دفاع مخصوصا ً برای جان خود را دارند.
بیان هستی:
علم ما هنوز در مراحل بسیار بسیار ابتدائی است ولی به مرحله‌ای رسیده‌ایم که قاطعانه بگوئیم:
ما نمی‌دانیم؛ عالم چیست؟ از کجا آمده؟ به کجا می‌رود؟ و همراه عالم ما از کجا آمده‌ایم و به کجا می‌رویم؟
پیروان فلسفه من باید:
– از استدلالات علمی و محکم استفاده بکنند.
– هرجا و هرزمان متوجه اشتباهی شدند آنرا بدون تزلزل بپذیرند و اصلاح بکنند.
– در زمان حیاتم و پس از آن همواره از زور، فریب، دروغ، سفسطه، صحبت غیرمعقول و غیرمنطقی برای اثبات نظرات فلسفی من پرهیز بکنند.
– مهربان و شجاع باشند.
– علم معقول ِ واقعی را پایه و اساس همه کارها قرار بدهند.
تنها قانون پایدار و همیشگی:
همه چیز در حال تغییر است. هیچگاه قوانینی فراگیر برای تمام مردمان زمین نبوده، نیست و نخواهد بود. تمام قوانین همواره باید مناسب با زمان و مکان، اصلاح بشوند.
این تنها قانون پایدار و همیشگی است.
انسانی معمولی هستم که رفتارم نیز تحت تاثیر محیط و زمان خودم و مناسب آن می‌باشد. هرکاری کرده و می‌کنم حتما درست، فراگیر و عالمگیر نیست و هرکاری نکرده و نمی‌کنم الزاما غلط نمی‌باشد. در نتیجه رفتار و زندگی شخصی من نباید الگو و سنت بشود. باید همواره به همان “تنها قانون پایدار و همیشگی” مراجعه کرد.
مارس 2018 فروردین 1397
اپسالا – سوید م. حسن بایگان �
