سالی که گذشت سال سخت و سنگین و تعیین کننده برای ایران و جهان بود.
سیر تحولات جهان با بن بست ایران دست و پنجه نرم می‌کرد.
جناح غرب‌گرا/وابسته بالاخره درگیری شدید داخلی را براه انداخت. حملات آنها که با سو استفاده از نیروهای جوان صورت گرفت جناح شرق گرا و غیر وابسته/ملی‌گرا را برای مدتی گیج کرده بود. اما تقابل جناح‌های مختلف وابسته به غرب، این جناح را از داخل تضعیف کرد و در واقع آنها خودشان بیشتر باعث نابودی خودشان شدند.
همچنین مداخله غرب‌گرایان خارج از حاکمیت (بیشتر در خارج کشور) اغتشاشی عظیم (دقت شود اغتشاش درون این جناح) در میان همه آنها ایجاد کرد. در نتیجه نیازی به آن نبود تا جناح شرق گرا کار خاصی بکند بلکه آنها خودشان تیشه به ریشه همدیگر زدند.
سخن کوتاه:
شکست غرب گرایان که رهبری یک دست نداشتند بن بست روابط میان شرق و تغییرات در جهان را شکست و دست جناح شرق گرا/ ملی گرا به رهبری واحد (خامنه‌ای) را باز گذاشت. از آن زمان هر روز (واقعا هر روز) گشایشی نو در روابط شرق و بن بستی جدید در غرب دیده می‌شود.
سال گذشته ۱۴۰۱ سال سخت و نفس گیری بود، اما ایران توانست از آن پیروز بیرون بیاید و دشمنان کنونی ایران و بشریت در تنگنا و حتی مسیر سقوط عظیم بیافتند.
به نظر می‌رسد سال آینده سال گشایش های بیشتری باشد.
امید که وضعیت اقتصادی، رفاه اجتماعی و آزادی‌های مدنی برای ایران و همه جهان حتی غرب که زیر سلطه استعمارگران است، بهتر بشود.
آخرین روز سال ۱۴۰۱
اپسالا – سوید
حسن بایگان
