یکی دو روز پیش اخبار صحبتهای یکی از فرماندهان سپاه درباره عدم همکاری روسیه در دفاع از بشار اسد و در نتیجه عدم همکاری با ایران و شکست دولت سوریه نشر شد. متعاقب آن امروز بعضی معتقد هستند که احتمالا قرارداد نظامی میان ایران و روسیه به این دلیل امضا نخواهد شد.
اما
این خبر (اگر احتمال صحت آن را بپذیریم) برای ما و حتی بسیاری نظامیان جدید است اما برای فرماندهان ارشد نظامی کاملا روشن بود و خبر آن به رهبران سیاسی هم رسیده بود با این حال پای قرار داد رفتند. و شاید از پیش میان رهبران سیاسی روسیه و ایران توافق اینچنینی صورت گرفته بود و تنها ارشدترین نظامیان از آن اطلاع داشتند. و قصد آنها انداختن غرب در چاه سوریه بود. چاهی که اکنون دارد وجودش بیشتر و بیشتر روشن میشود. اما اینگونه تاکتیکهای استراتژیک نظامی را به همه نمیگویند و مخصوصا وقتی با سیاست هم قاطی بشود شاید تا سالها بعد هم نگویند.
به نظر من میرسد چنین حیلهای چند سال پیش نیز انجام گرفت و من نیز اینچنین پاسخی را هم نوشتم.
پس باید دلایلی در میان باشد که آن وقایع صورت گرفت و دلایلی قوی هم باشد که با توجه به همه مسایل ایران بالاخره موافقت کرد تا قرارداد نظامی با روسیه و احتمالا در گسترش آن با کره شمالی، روسیه سپید ووو ببندد.
البته یک احتمال دیگر را هم نباید از نظر دور داشت که شاید هم واقعا ایران به دلایلی (مثلا بعضی توافقات با غرب) نمیخواهد قرارداد نظامی با روسیه را امضا بکند و این به ظاهر افشاگری را مطرح کردند که با توجه به استدلالی که در بالا آوردم دلیل این حرکت برای همه طرفها (روسیه، امریکا، ترکیه، چین، اسرایل، اروپا …) کاملا روشن است.
توضیحات بیشتر را در مطالب جداگانه خواهم نوشت.
۱۱ ژانویه ۲۰۲۵
۲۲ دی ۱۴۰۳
الجدید – مراکش
فیلسوف صاحب مکتب
م. حسن بایگان