صحبت از تجاوز مردان به زنان به نوعی سرلوحه کار سرمایه‌داران غرب برای خفه کردن فکر، عقل و فلسفه شده است.
اینکه تجاوز یعنی سکس با زور به زنان جرم بزرگی است امری غیر قابل انکار می‌باشد. در جوامعی که هنوز خانواده و گستردگی آن توسط سرمایه‌داران بزرگ حاکم بر غرب از بین نرفته است، تجاوزگر مورد تعقیب و مجازات خانواده آن زن قرار می‌گیرد. در آنجا دولت حقی دارد و خانواده نیز حقی.
در غرب بیشترین حق را به دولت می‌دهند تا جاییکه هرچه این حق از مردم بیشتر گرفته بشود، افتخار دمکراسی بیشتر را به آن کشور می‌دهند.
اما تجاوز زنان به مردان چگونه است:
پیشتر راجع به این موضوع نوشته‌ام ولی اینجا یک نکته دیگر را اضافه می‌کنم.
آن زنانی که در رابطه جنسی با مرد از او سو‌استفاده می‌کنند و بدون اطلاع او بچه‌دار می‌شوند به حقوق آن مرد و آن بچه یا انسان هر دو تجاوز کرده‌اند. تصورش را بکنیم که یکباره زنی بیاید و بگوید این شخص با هر سن و سالی (و البته هرچه بزرگتر بدتر) فرزند تو است.
آن مرد چه باید بکند؟
واقعا موقعیت سختی است.
اینگونه تجاوز زنان باید مورد محاکمه قرار بگیرد!
باید هرفردی اجازه داشته باشد که راجع به پدرش از مادر خود سوال بکند و اگر او نتوانست جواب قانع کننده انسانی بدهد، مادر خود را به اتهام تجاوز به حقوق خود (و حتی پدری که شاید او را هرگز ندیده باشد) به دادگاه بکشد.
هر مردی هم باید حق داشته باشد آنگاه که زنی می‌آید و می‌گوید: این فرزند تو است ( و البته با دی ان آ مشخص و ثابت بشود)؛ حق دارد برای زن به جرم تجاوز به حقوق انسانی او و فرزندش درخواست سخت‌ترین مجازات‌ها را بکند.
۲۵ مارس ۲۰۲۳
۵ فروردین ۱۴۰۲
اپسالا
م. حسن بایگان
