یکی از بدترین کارهای کمونیست‌ها در کشورهای ازبکستان و تاجیکستان تغییر الفبا و روسی سازی زبان بود که باعث گردیده این مردمان نتوانند کتب بسیار با ارزش گذشتگان خود را بخوانند در نتیجه تفاوت زیادی میان دانش عمومی این مردمان با ساکنین ایران وجود دارد. کتاب و کتابخوانی نیز در اینجا رواج ندارد. مخصوصا دانش این مردمان از اسلام بسیار بسیار پایین است و آنچه را در ایران به عنوان بدیهیات اسلام از دبستان تدریس می‌کنند اینها نمی‌دانند مثلا درباره غزوات پیامبر اسلام آنها ابدا اطلاعی ندارند و اگر با آنها راجع به این غزوات یا جنگ‌ها صحبت بشود که محمد در این غزوات با قوم و قبیله خود جنگید و کشتار کرد یعنی آنچه را رخ داد که در کتب مرجع (مانند مغازی) نیز آمده است توضیح بدهید، ممکن است مورد هجوم فیزیکی هم قرار بگیرید. آنها فکر می‌کنند محمد مانند یک معتکف نشسته بود و فقط نصیحت می‌کرد. اینها ابدا هیچ دانشی از اینکه محمد از ابتدا وارد جنگ، سیاست و قدرت (مالی و حکومتی) شد، ندارند.
پس از حدود ۷۰ سال حکومت کمونیستی اکنون هیچ نشانی از کمونیسم در سمرقند دیده نمی‌شود. کمونیسم نه تنها نتوانست بی اساس بودن دین را به مردمان نشان بدهد بلکه برعکس بی اساس بودن خود را نشان داد. اکنون هرکسی به سادگی می‌گوید کمونیسم کاملا غلط و بی پایه بود و اتفاقا همین نکته و نبود الترناتیو دیگر جای اسلام را باز کرد.
اما!
فراموش نشود که شیخ نشین‌های پولدار با ساختن روزانه مساجد به دین دامن می‌زنند و البته هدف اصلی آنها جمع آوری نیرو است و از دل همین مساجد نیروهای نظامی و چریکی برای نفوذ خود در دولت‌ها و جنگ‌های داخلی و … تهیه می‌کنند. برای درک بهتر این نکته به نوشته‌های چند ماه پیش من در سفر به آفریقا نگاه کنید که نشان دادم غرب با توسعه مسیحیت در این کشورها زمینه دخالت در این کشورها را فراهم کرده و هرگاه لازم شد با مسلح کردن آماده‌ترین متعصبان مذهبی (شستشوی مغزی شده) دست به جنگ داخلی در این کشورها می‌زند.
۲۷ نوامبر ۲۰۲۴
۷ آذر ۱۴۰۳
سمرقند – ازبکستان
فیلسوف صاحب مکتب
م. حسن بایگان
