داعش و سوسیالیزم
اگر یک داعشی ادعا بکند که سوسیالیست است در باره او چگونه باید قضاوت کرد؟
1- دیوانه ایکه واقعا از مغز راحت است.
2- احمقی تمام عیار که معانی ترم های سیاسی را نمی داند و مسلما ً نمی داند داعش چیست.
3- شارلاتانی که همه چیز را می داند ولی عامدا ً و برای دست یابی به هدفی مشخص دروغ می گوید.
اما کسانیکه حرف یک داعشی را که می گوید سوسیالیست است باور می کنند، چه کسانی هستند:
1- مردمان ساده ایکه فرصت مطالعه و فکر کردن را ندارند و دنبال تبلیغات رسانه ها می روند.
2- احمق هائیکه به سادگی جوگیر شده و فریب می خورند حتی اگر ادعای سیاسی بودن داشته باشند.
3- دیوانه هائیکه از مغز و فکر کردن راحتند.
4- شارلاتانهای سیاسی که این دروغ را می فهمند ولی برای رسیدن به اهدافی به آن دامن می زنند.
چرا باید میان داعش و سوسیالیزم اینهمه تفاوت دید؟
این دو جریاناتی سیاسی هستند که از هم بسیار دور می باشند و اساسا در تقابل قرار دارند. مخصوصا اینکه در پشت این تفکرات مسئله دین نیز عمل می کند. هرچند در میان سوسیالیستها مذهبیون نیز هستند ولی اساسا حتی آن دسته سوسیالیستهائی که گرایشات مذهبی دارند با فناتیزم کاملا مرزبندی و ازآن فاصله دارند و مخصوصا در سیاست، برنامه های مشخص و مرزبندیهائی با کاپیتالیسم دارند تا بتوانند درحیطه سوسیالیسم باشند وگرنه از آن خارج شده و دیگر سوسیالیست نیستند.
ولی داعش یک جریان بسیار رادیکال مذهبی استکه عملکردهای سیاسی اش با سوسیالیسم فاصله دارد و یا بهتر است گفته شود کاملا در تقابل است. داعش یک جریان صرفا ً مذهبی نیست بلکه یک جریان سیاسی- مذهبی و نظامی خاص است که در نتیجه حتی با سایر مسلمانان نیز مرز بندی دارد و نمیتواند با آنها سازش بکند.
آیا سیستم فکری صهیونیسم و داعش یکی است؟
صهیونیسم یک جریان افراطی سیاسی – مذهبی و نظامی استکه می توان گفت داعش از شیوه آنها پیروی می کند و حتی دلائلی مبنی بر ایجاد داعش توسط صهیونیستها وجود دارد.
در اساس اگر تفاوتی میان داعش و صهیونیسم باشد همانا قدمت صهیونیسم و پدر خواندگی آن است. داعش را ایجاد کرده اند در حالیکه نمی تواند دوامی بیاورد ولی صهیونیسم که مادر داعش است مدت بیشتری باقی می ماند. نهایت اینکه داعش و صهیونیسم می توانند در یک سبد یا کاتگوری قرار بگیرند ولی با سوسیالیسم از اساس متفاوت می باشند.
یک سوسیالیست ابدا ًنمی تواند داعشی و یا صهیونیست باشد و یا حتی در حرف از یکی از آنها دفاع بکند؛ بلکه وظیفه سوسیالیسم و سوسیالیستها مبارزه با این نوع تفکرات است.
دو حزب قدرتمند متعلق به سرمایه داران و نقش آنها در سیاست آمریکا
تقریبا در تمام دنیا موضوع داشتن حزب و انتخابات یک چیز عادی است ولی هرکدام به نوعی با آن بازی سیاسی می کنند. در اساس داستان احزاب، یک فریب معمولی و ساده است. مثلا در چین یا روسیه یا آمریکا و… احزاب وجود دارند و ظاهرا ً هم انتخابات آزاد و آگاهانه صورت می گیرد ولی این احزاب بطور دربست متعلق به قدرتها هستند.
در بعضی کشورها که دیکتاتوری خوانده می شوند ( که البته دلیل اصلی اش وابسته نبودن آنها به قدرت صهیونیستهاست) بعضی از کسانیکه برای احزاب تعیین تکلیف می کنند در قدرت دولتی هم نشسته اند. ولی در آمریکا و کشورهای به اصطلاح دمکراتیک، ثروتمندان بسیار بزرگ حاکم بر کشور در جای دیگری متشکل شده اند و تصمیمات را می گیرند و بعد به دولت دیکته می کنند. در واقع دولت، کارمند آنهاست و این احزاب در خدمت آنها هستند و نه مردم.
مردم که اکثرا ً فریب خورده اند با این توهم که با رای آنها دولت تعیین می شود و دولت آنچه را که آنها می خواهند اجرا می کند رای می دهند.
در اروپا داستان کمی متفاوت است زیرا فراماسیونری هنوز باقی است و در نتیجه بعضی احزاب یا گروههای وابسته به آنها ( که البته آنها نیز سرمایه داری به حساب می آیند) وجود دارند که با احزاب وابسته به صهیونیسم در مقاطعی رو در رو قرار می گیرند. احزابی هم تحت عنوان سوسیالیسم وجود دارند که تا همین اواخر شیوههای سوسیالیستی در ارائه خدمات همگانی و تساوی را رعایت میکردند. نمونه بارز آن سوئد بود؛ اما چند سالی است که تقریبا تمام دست آوردهای سوسیالیسم در این کشور از میان رفته است. به دلیل اینکه زیرساخت کشور بر مبنای سرمایه داری بود، پس با کمترین تغییرات همه چیز بهم ریخته و در حال از میان رفتن بطور کامل است.
برای شناخت بهتر و بیشتر از موقعیت سوسیالیسم در جهان می توانید به مقاله ای که چند روز پیش در باره موقعیت از دست رفته سوسیالیسم در سوئد ( که مظهر کشورها و جوامع سوسیالیستی در جهان است) نوشته ام؛ تحت عنوان ” پایان قدرت سوسیالیسم در سوئد کلید خورده است” نگاه کنید.
اما در آمریکا افکار سوسیالیستی در دولت هیچگاه جایگاهی قابل تامل نداشته است.
در آمریکا که بیشترین ثروت دنیا را در خود جمع کرده حقیقتا فقیرترین مردم دنیا را می توان دید.
نتیجه:
درانتخابات ریاست جمهوری آمریکا تمام کاندیداها نمایندگان صهیونیسم جهانی در انواع رنگها هستند. حال اگر در میان آنها یک نفر بنام” برنی ساندرز” ادعای سوسیالیست بودن می کند و همزمان از اسرائیل که یک سکت کاملا ً صهیونیستی است دفاع می کند، می بایست این فرد صهیونیست( داعشی) و کسانیکه او را سوسیالیست می بینند، همه را در همان دسته بندی هائی که در سطوراول این نوشته آورده شد، دید و بررسی کرد.
اولین و اساسی ترین وظیفه یک سوسیالیست: تساوی طلبی و خواست رفاه عمومی است اموری که در دل خود؛ محکوم کردن غارت اموال، اشغال خانه و سرزمین دیگران، زور گویی، مخالفت با جنگ وستم را دارد؛ نه اینکه بدفاع از بدترین نوع داعش یعنی اسرائیل سکتاریستی صهیونیستی برخیزد.
در آمریکا کشوری که تمام زیر ساخت هایش بر پایه سوپرسرمایه داری است کلیه کسانیکه که باید این کشور چند صد میلیونی با وسعتی چند میلیون کیلومتر مربعی را اداره بکنند طی چندین دهه مشخص شده و تا مغز استخوان ( سیستم آموزشی از کودکی تا بالاترین مدارج دانشگاهی) تعلیماتی خاص گرفته اند. این افراد به روش ویژه سرمایه داری آموزش دیده و کار می کنند.
مقامات اصلی اداره کننده کشور، توسط ارگانهای سازمانهای مخفی سرمایه داران تعیین می شوند؛ این دسته مردمان به سیستم حاکم وابسته اند و حتی اعتقاد دارند.
چگونه ممکن است شخصی در میان این جریان عظیم سرمایه داری، سوسیالیست به معنی واقعی باشد و بخواهد یک تنه با تمام سیستم درگیر شود و آن را عوض کند؟ سیستمی که برای تعویض آن باید ده ها میلیون نفر را بسیج کرد، ده ها سال کار کرد و چند نسل را آموزش داد و تربیت کرد.
کسانیکه فکرمی کنند یک نفر ” برنی ساندرز” می تواند یک تنه سیستم عظیم سرمایه داری آمریکا را بهم بزند، اگر در آن دسته بندی نوشته شده در ابتدای مطلب قرار نگیرند، حتما به معجزه اعتقاد دارند.
اپسالا – سوئد مای 2016 فروردین 1395 حسن بایگان
