تجربه دیگری از سفر به آفریقا!

تفاوت اساسی میان کشورهای غربی و امثال آفریقایی!

دیروز یکشنبه پس از اینکه هدف سرقت قرار گرفتم (و البته مچ‌دزدان، دقیقا مچ‌دست یکی از آنها را در حال دزدی گرفتم)، به پلیس مرکزی دارالسلام مراجعه کردم. پس از مصاحبه با یک افسر گفت فردا بیا و با رییس قسمت اطلاعاتی صحبت کن. امروز رفتم رییس را دیدم صحبت کردیم و من را به افسری معرفی کرد تا گزارش را بنویسد.

حالا رسیدیم به قسمت تفاوت فرهنگی:

افسر در ابتدای صفحه گزارش باید مشخصات من را می‌نوشتم از جمله نام، و …

سپس قبیله:

گفتم ما در سوید قوم و قبیله نداریم. کمی طول کشید تا این نکته را فهمید. و در صفحه بازجویی/ گزارش جای این سوال را خط کشید.

بعد به آدرس رسیدیم، پس از نوشتن آدرس محل پرسشی کرد که مدتی طول کشید تا مقصود او را بفهمم که البته یکی دو نفر دیگر هم در حل این مشکل کمک کردند. او می‌خواست بداند که در آنجایی که زندگی می‌کنم رییس محله کیست!

پس از اینکه من مقصود او را فهمیدم مشکل من شروع شد تا به او بفهمانم که ما در سوید قوم و قبیله ای زندگی نمی‌کنیم تا در محله امان ریش سپید یا رییس قبیله یا رییس محله مانند تانزانیا و بلکه کل آفریقا باشد.

چه درسی می‌توان گرفت:

پیشتر با مزخرفات خایینین به عقل، فلسفه و انسانیت که‌در غرب به اسم فیلسوف در خدمت سرمایه داران قلم می‌زنند، پرداختم؛ و داستان مخالفت دروغین آنها با اعدام را مطرح کردم. اینجا این تفاوت بزرگ کاملا مشخص می‌شود.

در جاییکه قوم و قبیله اینچنین قوی است، اگر کسی را به ناحق بکشند و قاتل اعدام‌نشود جنگ قبیله ای صورت خواهد گرفت و ده ها تن و شاید بیشتر کشته می‌شوند.

در مقابل در کشورهای غربی مثلا سوید که اکثریت بزرگ جامعه را بی خانواده کرده اند و‌ تقریبا همه فقط یک مادر و فرزند هستند، اگر یکی از آنها را بکشند، خونخواه ندارد، هیچ کسی نیست تا انتقام بگیرد.

این تفاوت اساسی جوامع را آن دروغگویان شارلاتان به نام فیلسوف، عمدا نادیده می‌گیرند و تعدادی احمق به نام سیاسی و طرفدار حقوق بشر در کشورهای غیر غربی (مانند ایران) فریب این مزخرفات ضد عقل و انسانیت را می‌خورند. و با این عمل در خدمت غرب و جنایتکاران و در جایگاه ضد علم و فرهنگ و انسانیت قرار می‌گیرند.

اما:

خود همین ثروتمندان بزرگ در غرب، خانواده و تجمعات و تشکلات خود را حفظ کرده اند و هیچ نیرویی جرات نزدیک شدن به آنها را ندارد تا چه رسد آسیبی به یکی از آنها بزند و اگر هم کسی کمترین خطایی کرد آنقدر سازمان‌های مختلف آدم کشی دارند تا آن شخص را به راحتی بکشند.

در آمریکا یهودیان صهیونیست سندیکای آدمکشان و اتحادیه جنایتکاران و … را دارند.

گروه‌های موتور سوار هم وابسته به کلیسیاها و یا پلیس امنیتی است که از اینها برای آدم کشی و یا ارسال سلاح و … به کشورهای دیگر و ایجاد جنگ داخلی کمک می‌گیرند.

حتی دولت‌ها با تمام قدرت و حتی اتحاد درونی، جرات ضربه زدن به هیچ یک از این ثروتمندان غربی مخصوصا یهودی صهیونیست را ندارند وگرنه آن کشور را شخم می‌زنند.

۵ فوریه ۲۰۲۴

۱۶ بهمن ۱۴۰۲

دارالسلام – تانزانیا

م. حسن بایگان

USAIran