در زندگی عادی و مخصوصا سیاسی باید نکاتی را رعایت کرد تا احترام حفظ بشود. مهمترین نکته احترام به دیگران است که اگر رعایت نشود دیگران نیز برای آن شخص یا جریان سیاسی یا … احترام قایل نمی‌شوند.
رفتار اجتماعی جناح حاکم بر ایران با مردمان کاملا یکجانبه و بدور از رعایت حق و حقوق غیر همفکر بود که باعث گردید بسیاری از مردمان به سادگی به آنها لقب دیکتاتور بدهند. فشارهای اجتماعی/بی احترامی مخصوصا در خصوص حجاب زنان به آنجا رسید که عقده ها ترکید و اکنون خود آخوندها باید عمامه اشان را حفظ بکنند.
از حدود ۲- ۳ سال پیش در ایران هر لحظه منتظر آن بودم که اگر ماموران خاص حکومتی برای زنان در خصوص حجاب مزاحمت ایجاد بکنند همانجا از مردمان حاضر کتک بخورند. اما حاکمان خشک مغز نمی‌توانستند این نکته کاملا عیان را به بینند تا کار را به جایی رساندند که اکنون آنها هستند که باید عمامه خود را حفظ بکنند.
در این میان باید بفهمند که بسیاری مردمان می‌خواهند مشروب فروشی، موسیقی و … بسیاری چیزهای دیگر از زیر کلید و خفقان افکار خرافی حاکم بر کشور آزاد بشوند.
در واقع اگر مردمان فریاد آزادی سر می‌دهند نه از این بابت است که درک واقعی، دقیق و کافی از این ترم های سیاسی دارند و می‌توانند حتی فقط یک صفحه راجع به آزادی و رابطه آن با استقلال و … در کشور و جهان بنویسند، بلکه آنها هم اکنون آزادی را در همین چیز های اولیه می‌خواهند.
بسیاری ایرانیان دیدی حضوری یا مجازی از کشورهای مسلمان مثلا ترکیه، مالزی، اندونزی و … دارند و می بینند که در آنجا این آزادی های اولیه/احترام به سایر عقاید وجود دارند، ولی روش حاکمیت ایران در این موارد با طالبان و داعش نزدیکتر است.
در اینجا هدف بررسی تمام داستان و شکاف میان خود مذهبیون و اینکه حتی چه گروه مذهبی مسایل اخیر را براه انداخت نیست. اما یک نکته جالب آنست که پس از مدتی جریان از دست جناح (اصلاح طلب) که بخاطر منافع خود این داستان را شروع کرده بود، خارج شد و بسیاری مردم مخالفت خود با دین را نشان دادند و همین جناح هم فهمید که اگر ادامه بدهد کل کشور بواسطه مداخله بیش از حد دیگر کشورها که با فرستادن عناصر خود (تکفیری، وهابی، داعشی با…) شروع شده بود، به آشوبی بزرگ می‌کشد، آشوبی که در آن آخوندها از هر جریانی که باشند و در کل اسلام، همگی آسیب‌های جدی خواهند دید.
۱۲ نوامبر ۲۰۲۲
۲۱ آبان ۱۴۰۱
ترابوزان
