آمریکا مسئول حفظ جان وسلامت صدام است!
آمریکا صلاحیت نگهداری صدام را ندارد!
صدام نباید اعدام شود!
دیروز یکشنبه 14 دسامبر 2003 اعلام شد که صدام حسین روز پیشین در سنگری زیرزمینی توسط نیروهای آمریکائی و عراقی دستگیر شده است.
اکنون تمام وسائل ارتباطات جمعی صحبت از آن دارند که صدام برای حدود 6 ماه در اختیار آمریکائیان خواهد بود و بعد او را به عراقیها تحویل خواهند داد. در این مرحله صحبت از اعدام صدام است و تمامی نیروهای غربی که همواره خود را بظاهر مخالف اعدام نشان داده اند به نوعی سعی در توجیه اعدام صدام و آماده کردن افکار عمومی برای این عمل دارند.
صدام جنایتکاری است جهانی. جنایات او تنها برعلیه مردم عراق خلاصه نمیشود. او با حمله به ایران و کویت و بسیاری جنایات دیگر در سطحی بین المللی مطرح است.
صدام از مدتها پیش از جنگ با ایران با فرستادن عوامل بمب گذار به ایران بسیاری از مردم عادی را که بزندگی روزمره مشغول بودند بقتل رساند. بهمین دلیل پیش از آنکه جنایتکار جنگی باشد تروریست و مسئول قتل عام مردم بیگناه کشوری دیگر بود.
پرونده صدام بسیار سنگین تر از آنستکه بتوان در چند سطر بیان کردن اما شاید حداقل در تاریخ اخیر بشر هیچ فردی را نتوان یافت که در حد او جنایتی مستقیم و غیر مستقیم مرتکب شده باشد.
لیکن آیا صدام به تنهائی تمام این جنایات را مرتکب شد؟ جواب مشخص است و شواهد نیز موجود.
صدام را باید به دادگاهی جهانی کشید تا نقش کشورهائی همانند آمریکا در تحریک او در حمله به ایران و کویت صراحتا از زبان خود او شنیده بشود.
جنایات صدام آنقدر زیاد است که با شش ماه یا یکسال باز جوئی به اتمام نمیرسد. صدام برای چندین دهه مرد قدرتمند عراق و نیز قدرتی قابل حساب در جهان عرب بود. بررسی و تحقیق جنایاتش که بهترین فرد برای این منظور خود او میباشد؛ حائز اهمیت بسیار برای عراق کشورهای منطقه و جهان است.
اما بودن صدام در دست آمریکائیان که خود زیر سئوال هستند یکی از غیر منطقی ترین و احمقانه ترین کارهاست. آمریکا همانطور که مدارک ارسالی از جانب عراق ( صدام) که نشانگر نبود مواد شیمائی در آن کشور بود را در اختیار گرفته، دستکاری نمود و به عراق حمله کرد؛ اکنون نیز در پی پاک کردن همکاریها، حمایتها، کثافتکاریها و جنایتهای خود در رابطه با صدام میباشد.
ابدا جای تعجبی نخواهد بود اگر آمریکا صدام را به هیچ مرجع و مقام و کشوری تحویل ندهد، یا اعلام کند بدلایلی صدام مرد یا خودکشی کرد یا اینکه هزار دلیل بتراشد تا از تحویل صدام به عراق یا سایر دادگاههای جهانی اجتناب کند؛ آنچنانکه در خصوص زندانیان گوانتاناما عمل میکند.
تحویل صدام به عراق و عدم اعدام او تجربه جدید و ارزشمندی را به آنها و مردم منطقه هدیه خواهد کرد.
نگاهی مختصر به کشورهای غربی و مخصوصا اروپائیان بویژه کشورهای اسکاندیناوی که خود را بسیار انساندوست میدانند واز دلایل اشان نبود حکم اعدام است ؟
هنوز یکسال از آمدنم به سوئد نگذشته بود که بلوک شرق فرو ریخت و چائوشسکو به قتل رسید. عکس او در حالیکه با چشمان باز تیرباران و بر روی زمین افتاده بود در صفحات اول روزنامه ها چاپ شده بود و با خوشحالی نوشته بودند که یک دیکتاتور اعدام شد. آنزمان با تبلیغاتی که راجع به سلامت فکری و انساندوستی غرب میشد این موضع گیری شوکه ام کرده بود. مطلبی به انگلیسی نوشته به یکی از نشریات دادم. در آن لحظه بود که تازه خبرنگار غافلگیر شد، مطلب را به سوئدی ترجمه کرد و در نشریات سوئد بازتاب گسترده یافت. در واقع پس از آن بود که سوئدیها در خصوص اعدام چائوشسکو تغییر موضع دادند.
مورد دوم مهدی طیب یا مرد ایدزی است که در سوئد با تعداد زیادی زن همبستر شد و بعد به ایران گریخت. اکنون که این شخص در ایران دستگیر شده و حتی در نشریه ای سوئدی احتمال اعدام او از جانب آیت الله صانعی(که همان نشریه او را از چهار آخوند با قدرت معرفی کرده) درج شده؛ هیچ صدائی در باره اینکه او نباید اعدام شود و حتی بعنوان شهروند سوئد و کسی که قبل از ارتکاب جرم در ایران، در سوئد مرتکب جرم شده و بدین دلیل و دلائل انسانی باید به سوئد تحویل داده شود، نیست. حتی در گفتار عادی با مردم سوئد آنها خوشحالند که مهدی طیب در ایران دستگیر شده و ممکن است اعدام بشود. اما آنها حق سکوت را برای خود حفظ کرده اند؛ شاید پس از اعدام او هم به مقصود رسیده اند و هم دست اشان به خون آلوده نیست.
این دو مورد و تجربه میتواند بسادگی نشان بدهد که حکم اعدام در این کشورها بر چه مبنائی یررسی میشود.
حقیقت آنستکه احکام باید بر مبنای فرهنگ جوامع باشد. اگر هر فرهنگ و یا قانونی که به نظر عده ای بهترین است و یا در جامعه ای عملا موفق است را بخواهند در جامعه دیگری که آشنائی با چنان فرهنگی ندارد، پیاده کنند؛ آنگاه بغیر از اعمال فشار و دیکتاتوری نام دیگری نمیتوان بر آن نهاد.
حکم اعدام در بعضی جوامع درست است و باید اجرا شود. حتی بعضی افراد مستحق احکامی سخت تر از اعدام هستند؛ بدینترتیب که باید آنها را زنده نگه داشت. بعضی افراد همانند صدام حسین که زمانی برای هیچ انسانی در عراق و منطقه ارزش و احترامی قائل نبود باید زنده بماند و ببیند که حاصل جنایاتش به کجا انجامید. این زندگی از هدیه مرگ و اعدام برای او بدتر است. از جانبی تجربه و شاهدی زنده برای سایرینی استکه زمینه های صدام شدن رادارند.
اما حکم اعدام در خصوص فعالین سیاسی ابدا قابل پذیرش نیست.
حسن بایگان
15 دسامبر 2003 24 آذر 1382
hassan@baygan.net
