شاید تمام تحلیل ها (از جمله از خود من) تا به حال بر این پایه بوده که آمریکا با دادن کمی امتیاز به روسیه او را در برابر اروپا می‌گذارد و از اروپا نیز امتیازاتی می‌گیرد. از جانب دیگر روسیه را در برابر چین قرار داده و چین تحت فشار کوتاه می‌آید. ایران نیز که حلقه آخر یا کلید قدرت تمام و کمال برای آمریکاست توسط وعده‌های آمریکا به چین و روسیه و نداشتن حامی مجبور به عقب نشینی می‌شود و در نتیجه آمریکا حاکم بلامنازع جهان خواهد شد. چیزی شبیه تیوری جنگ تمدن‌ها که چند سال پیش چند یهودی صهیونیست ارایه دادند.
اما:
بیاییم از این زاویه نگاه کنیم که روسیه و چین نیز با این داستان آشنا هستند. پس آنها آمریکا را بازی می‌دهند و هم اکنون آمریکا و اروپا را رو در روی هم قرار داده و از این جهت هر دو را ضعیف کرده‌اند و پس از اینکه امتیازاتی از آمریکا گرفتند زیر پای آمریکا را خالی می‌کنند.
ایران هنوز کاملا ضعیف و بی پشتوانه نیست و هنوز نیروهایی در منطقه وجود دارند که ایران در آنها نفوذ دارد. ایران در سودان نیز با همکاری روسیه نقش دارد و … و البته در بسیاری کشورها منافع مشترکی با روسیه و چین دارد. یعنی حلقه مهمی در این اتحاد است که با شکستن ایران دو کشور و سایر اقمار آنها نیز شکست سختی خواهند خورد.
نقش اتحادیه امنیتی شانگهای و بریکس را نباید نادیده گرفت.
در همین حال آمریکا همه را با خود دشمن کرده و اوج بی اعتمادی را در میان کشورهای جهان نسبت به خودش ایجاد کرده است.
سیاست شطرنجی است که در آن تمام کشورهای جهان به هر شکلی نقش دارند و هر حرکتی ممکن است به سود یا زیان دوست و دشمن باشد.
در سیاست نه دوست وجود دارد و نه دشمن، در عین حال همه دوست هستند و همه دشمن.
۲۳ فوریه ۲۰۲۵
۵ اسفند ۱۴۰۳
اپسالا – سوید
فیلسوف صاحب مکتب
م. حسن بایگان
