ماجراهای دزدان دریایی یا دزدی‌های دریایی قرون گذشته توسط دولت‌های غربی هدایت می‌شد. کاپیتان‌های کشتی‌ها و افراد نزدیک به آنها، افسران نیروهای نظامی دولت‌ها بودند و سلاح‌ها و تجهیزات را از دولت‌هایشان دریافت می‌کردند تا به تجارت کشور/کشورهای رقیب آسیب برسانند.
پس تجربه غرب در چنین اموری بسیار زیاد است و سابقه‌ای چند قرنی دارد.
اکنون چند سوال:
– آیا کسی نام، مشخصات، عکس و… دو نفر (انگلیسی و رمانیائی) که می‌گویند در حمله چند روز اخیر به کشتی تجاری در دریای عمان کشته شده‌اند را در جایی دیده است؟
– آیا آنکه چنین عملی را انجام داده آن را اعلام و اثباتی برایش آورده است؟
– آیا حمله کننده دلیلی قانع کنند برای اینکار آورده است؟
– آیا عکس و فیلم مستند پس از این حمله انتشار یافته است؟
– آیا شرکت‌های بیمه کشتیرانی در این امر وارد شده‌اند؟
– چرا ایران مضطربانه و پیش از هرگونه تفکری فورا آن را به نیروهایی در سوریه نسبت داده که تا دریای عمان فاصله طولانی از مسیر خشکی (وعبور از چند کشور) و از مسیر دریائی راهی بسیار طولانی دارند. در چنین موقعیتی آنها می‌بایست سلاح/سلاح‌های بکار برده را در محل دریافت کرده باشند و…؟
– چرا نوع سلاح بکار رفته را دقیقا و با صراحت اعلام نکردند بلکه با اما و اگر. قطعات آن سلاح‌های شلیک شده می بایست درون کشتی باشد و خیلی چیزها توسط آنها روشن می‌شود؟
– چرا انگلیس فورا مسئله را به شورای امنیت کشید؟ در حالیکه در بی بی سی که رسانه‌ای متعلق به دولت‌اش در همین خبر می‌نویسد، دولت انگلیس هیچ دلیل قانع کننده‌ای ارائه نداده است.
– چگونه می‌شود بدون داشتن مدرک کافی موضوعی را به شورای امنیت کشید؟ کدام دروغ می‌گویند؟ اگر انگلیس بدون مدرک کار را به شورای امنیت کشیده پس می‌بایست او را همانجا سخت مورد مواخذه قرار داد!
– اگر ایران چنین کرده یکبار برای همیشه باید وضعیت اینچنین حملات که توسط ایران، اسرائیل و… صورت گرفته روشن بشود.
– آیا با توجه به سابقه این کشورها (اسرائیل، انگلیس و آمریکا)، ممکن است خودشان دست به اقدامی توطئه آمیز زده باشند؟
و بسیاری سوالات دیگر.
کشتن مردمان عادی که برای تامین زندگی تن به سفرهای سخت و طولانی مدت می‌دهند جنایت بزرگی است.
اینکه اسرائیل بارها به کشتی‌های ایرانی حمله کرده و ایران نیز متقابلا عکس‌العمل نشان داده (البته نه در آن حد و تعداد) و همچنین غرب در همین سال‌ها نیز دزدی دریایی کرده، امری روشن است.
همین چندی پیش دزدی‌های دریایی کشتی‌های بزرگ اقیانوس‌پیما را به سومالی‌ها نسبت دادند. کسانی که لباس به تن و‌کفش به پا نداشته با قایق‌های کوچک و سلاح‌هایی ابتدایی و بدون هیچ دانشی از علوم کشتی و کشتیرانی و… بودند. مردمانی که جایی و راهی برای مخفی کردن و یا استفاده از آن کشتی‌های بزرگ را نداشتند و مثال معروف “اول چاه را بکن بعد منار را بدزد” در مورد این اعمال و چنین مردمانی صدق می‌کند. هرکسی کمی فکر بکند (و شستشوی مغزی نشده باشد) به شک می‌افتد که بدون حمایت قدرت‌های بزرگ مخصوصا آنها که ناوهای جنگی‌اشان در همه جای جهان حضور دارد، چنین دزدی‌هائی امکان ندارد. آنانیکه ادعا می‌کنند نیروهای نظامی آموزش دیده‌اشان (که هرکدام یک رامبو است) و می‌توانند در کمترین زمان وارد عمل بشوند، چگونه نمی‌توانستند جلوی این عملیات ساده را بگیرند و… پس می‌بایست خود آنها در این دسیسه نقش داشته باشند.
آنهائیکه با پول می‌توانند همه را حتی درون سازمان‌های امنیتی بسته مذهبی مانند ایران بخرند و یا توسط ساتلیت همه چیز را از ابتدا تا انتها کنترل بکنند و…. چگونه نمی‌توانستند رد این افراد را در دریا (توجه شود دریا با مناطق کوهستانی بسیار متفاوت است) بگیرند؟! پس یا در باره توانائی خود دروغ می‌گویند و غلو می‌کنند و یا خود در این کشتی ربائی‌ها و حملات به کشتی‌ها همانند بسیاری جنایات ضد بشری دیگری که انجام داده‌اند دست مستقیم داشته و دارند.
همانطور که اشاره شد این دسته عملیات در جهان را می‌توان با آن داستان دزدی‌های دریایی سال‌های گذشته مقایسه کرد. در حالیکه متاسفانه هنوز اکثریت مردم جهان تحت تاثیر تبلیغات رسانه‌های جهت‌دار/هدفمند، واقعیت این داستان‌ها را نمی‌دانند.
روش‌های قرون وسطائی رژیم اسلامی ایران
اینکه جمهوری اسلامی ایران هنوز تا مرحله عقل و رفتار سیاسی فاصله زیادی دارد امری روشن است. هنوز افراد و تشکلات زیادی در حاکمیت هستند که به جای بکار بردن عقل و دیدن جهان و قدرت نظامی و اقتصادی کشورهای قدرتمند، شعار‌های توخالی و بی‌عقلانه و کشور برباد ده سر می‌دهند.
بعضی فکر می‌کنند که خیلی قدرتمند شده‌اند و می‌توانند از نظر نظامی جواب آمریکا و کلیت غرب و ناتو را در هرکجای دنیا بدهند. “زهی نادانی کشور بر باد ده”.
آنها هنوز یاد نگرفته‌اند که بسیاری از کارها را باید از طریق مجامع بین‌المللی پیگیری کرد.
شیعیان بسیاری از دستورات دینی خود را که حتی در رساله‌های یک عده نادان به نام آیت‌الله و… از قرن‌ها پیش آمده است از یهودیان (و کتاب تلمود) گرفته‌اند. آنها خیلی چیزها را ازیهودیان گرفتند اما در این عصر نمی‌خواهند از آنها و سیاست‌هائی که در جهان بکار می‌بندند یاد گرفته و استفاده بکنند.
بهتر است رژیم شیعه حاکم که بسیاری دستورات دینی خود را از یهودیان گرفته، تعدادی از یهودیان ایران را (با تقویت حس وطن پرستی و احترام کافی همانند هر شهروندی در هرکشوری) به کمک فراخوانند.
نکته:
تداخل نام یهودی به‌عنوان دین و یهودی به‌عنوان نژاد باعث سردرگمی حتی یهودیان گردیده است.
یهودیان ایران شاید از اصیل‌ترین ایرانیان باشند که از گذشته‌های دور یهودیت را به‌عنوان دین پذیرفتند همانند ایرانیانی که اسلام را پذیرفتند.
یهودیان اصیل عرب هستند ولی یهودیان ایران خود را عرب نمی‌دانند.
بهائیان ایران نیز یکی از اصیل‌ترین و وفادارترین ایرانیان هستند که با توجه به خصومت شیعیان با آنها مورد ستم قرار می‌گیرند و بناچار به جانب حامی (که در اینجا غرب است) می‌روند؛ درحالیکه آنها می‌توانند بزرگترین خدمات را به کشور خود بکنند.
زرتشتیان که تعدادی از آنها هم اکنون در هندوستان قدرت مالی و در نتیجه نفوذ سیاسی زیادی دارند هنوز دلبستگی/وابستگی ملی به ایران را حفظ کرده‌اند ولی آنها نیز مورد بی مهری قرار گرفته‌اند.
سیستم مذهبی شیعه ۱۲ امامی حاکم بر ایران ضربات زیادی بر مردم و همبستگی ملی وارد کرده است.
ملیت و دین دو چیز متفاوت هستند
رژیم اسلامی شیعه حاکم بر ایران (و همچنین بعضی کشورهای مذهبی دیگر مانند تعدادی از کشورهای اسلامی و اسرائیل) مردمان را برمبنای دین آنها به درجه یک، دو یا حتی سه تقسیم کرده حتی در بعضی کشورها آنها را خارج از ملیت شناخته و از کشور اخراج یا مجبور به فرار می‌کنند.
من مخالف تمام ادیان هستم اما، مبارزه سرکوبگرانه با عقاید را کاملا رد می‌کنم.
نکته‌ای قابل توجه:
کشورهای غربی مردمانی را از سراسر جهان پذیرفته و از میان آنها سخن‌چین، جاسوس و… گرفته/ساخته و مخصوصا اپوزیسیون، نیروهای تروریستی و… می‌سازند.
این یکی از اساسی‌ترین دلایل پذیرش مخالفین رژیم‌ها و بعضی مردمان خاص و حتی مردمان عادی است. مردمانی که می‌توانند از آنها برای دخالت در امور کشورشان سوء‌استفاده بکنند. البته این داستان نیز سابقه چندین قرن و چند هزار ساله دارد.
پس سوای جنبه‌های انسانی، مسائل دیگری نیز هست.
اگر بخواهیم از جنبه انسانی به مسائل نگاه بکنیم آنگاه شاید تمام رفتار غرب زیر سوال برود.
پایان سخن:
کشورهای جهان یکبار هم که شده حال که طرح شکایت و محکوم کردن ایران به شورای امنیت سازمان ملل داده شده است؛ تصمیمی جدی برعلیه این دسته حملات به کشتی ها و سایر حملات و فراتر از همه حملات تروریستی اقتصادی که بویژه توسط آمریکا صورت می‌گیرد، بگیرند. سازمان ملل باید وارد عمل شده و یک تصمیم گیری تاریخ ساز اتخاذ بکند.
آمریکا جهانیان را در خصوص مبادله دلار با طلا فریب داد سپس زیر امضا و تعهد خود زد. این را در فرهنگ روزانه شارلاتانی، فریب و دزدی می‌نامد و اگر کسی چنین بکند به دادگاه کشیده خواهد شد. مخصوصا اینکه تعهدی رسمی و در حضور تمام کشورها و مردمان جهان باشد. آمریکا اکنون در پی آن فریب‌کاری یا حقه بازی علنی و تثبیت شدن دلار به‌عنوان ارز جهانی، از آن به‌عنوان سلاحی اقتصادی، تروریسم اقتصادی برعلیه جهانیان براه انداخته و بواسطه آن باعث فقر و مرگ مردم نیز می‌شود.
از آن فراتر با چاپ کاغذ و اعلام آن به عنوان پول بهادار اما بی پشتوانه، جهان را بیشتر و بیشتر در ورطه فلاکت اقتصادی کشانده است. در این جنایت همچنین باید دست‌های افراد پشت پرده نیز افشا شده و پول‌هائی را که با این شارلاتان بازی بدست آورده‌اند از آنها گرفت و به صاحبان آنها باز گرداند.
باید بتوان کشورهای جهان را بهم نزدیک کرد و روابطی انسانی میان مردمان جهان برقرار نمود. اینکار را باید با تقویت واقعی سازمان‌های بین‌المللی انجام داد.
ما انسان‌های ساکن بر روی کره زمین که تنها یک جزء بسیار بسیار کوچک از عالم هستیم باید با استفاده از عقل خود انسانیت را تقویت کنیم و بطرف زندگی صلح آمیز همراه به کمک به یکدیگر برویم.
اپسالا – سوئد
چهارشنبه ۱۳ امرداد ۱۴۰۰ چهارم آگوست ۲۰۲۱ �
