دیروز اتفاق بزرگی برای ایران و جهان رخ داد.

سفر رییس جمهوری ایران به چین و ملاقات با رییس جمهوری چین و امضا ۲۰ سند همکاری و حمایت از طرح کمربند راه، و اینکه در آینده با گسترده شدن امکانات اتحادیه شانگهای به ایجاد بانک مشترک و پول مشترک خواهد رسید، تغییر قدرت در جهان را به واقعیت نزدیکتر کرد.

یکی از مهمترین و شاید اساسی ترین دلایل دخالت غرب در وقایع اخیر ایران برای جلوگیری از همین مسایل بود.

حدود یک هفته پیش مجلس ایران در خبری به ظاهر ساده (که مشخص می‌کرد قصد ندارد حساسیت ها را برانگیزد) تصویب پیوستن ایران به اتحادیه شانگهای را اعلام کرد که آخرین مرحله از این پیوستن بود. و حال مشخص شد که این تصویب، به این صورت و در این زمان برای رفتن بدون جنجال رییس جمهوری ایران به چین و عقد پیوندهای قوی با چین بود که می‌تواند اقتصاد ضعیف ایران را تقویت کند.

اما

اتحادیه شانگهای در اساس یک اتحادیه امنیتی بود و حال که ایران نیز به آنها پیوسته بسیاری اطلاعات حساس و مورد نیاز هر کدام از اعضا می‌تواند توسط سایرین برآورده بشود مثلا حرکتی که می‌خواهد برعلیه حاکمیت یکی از آنها صورت بگیرد توسط سایرین به اطلاع او خواهد رسید و در خصوص ایران تمام اطلاعات این کشورها در خصوص مخالفین حاکمیت (مخصوصا دولت‌ها که اپوزیسیون سازی کرده و آنها را مورد تمام حمایت‌ها قرار می‌دهند) به آنها اطلاع داده خواهد شد و در نتیجه عملیات پیشگیرانه صورت خواهد گرفت.

۱۵ فوریه ۲۰۲۳

۲۶ بهمن ۱۴۰۱

ترمینال هوایی استانبول

USAIran