بازی‌های سیاسی و شور حسینی؟

چند روز پیش شور حسینی جمعی از ایرانیان را فرا گرفت. دستگاه‌های تبلیغاتی غرب سروصدای زیادی براه انداختند و … و بعضی باور کردند که دارد در ایران اتفاقاتی می‌افتد و بزودی رضا پهلوی به ایران می‌آید و شاه می‌شود و بعضی سازمان‌های سیاسی دیگر نیز خود را آماده می‌کردند که آنها باید جای حکومت کنونی را بگیرند و… و هنوز هیچ نشده، میان آنها داشت دعوای قدرت و جانشینی در می‌گرفت.

اما:

   مثل روز روشن بود که آن سر و صداها را غرب در آستانه جلسات برجام و بعضی مسائل دیگر، برای امتیازگیری از رژیم براه انداخته بود، وگرنه داستان سرنگونی رژیم و آمدن امثال رضا پهلوی فقط بازی سیاسی و سوء‌استفاده غرب از این افراد می‌باشد و کار به این آسانی‌ها نیست. و اکنون دیده می‌شود که هیچ صدائی از آنها بر‌نمی‌آید.

   رژیم ایران علیرغم تمام اختلافات داخلی هنوز آنچنان از انسجام و گستردگی (حضور در همه جای کشور و تعداد نیرو) برخوردار است که هیچ اپوزیسیونی ابدا در آن حد نیست.

   رژیم حتی قادر به رویارویی با غرب و توطئه‌های کشورهای قدرتمند جهان است و در بعضی کشورها نفوذ دارد. هیچکدام از آنهاییکه خود را اپوزیسیون می‌دانند آنقدر توان ندارند که بتوانند رژیم را سرنگون بکنند و کمترین توان رویاروئی با استعمارگران و استثمارگران را هم ندارند.

   بیاییم فرض محال (فرض کاملا محال) را در نظر بگیریم که اپوزیسیون با کمک قدرت‌های خارجی و معجزه و کمک اجنه و… بدون هیچ خون و خونریزی و جنگ داخلی حاکم بشود، یعنی رژیم بگوید بفرمایید ما می‌رویم کنار و حکومت را دو دستی با کمال میل به شما می‌دهیم.

   حال چنانچه این نکته را کنار بگذاریم که به کدام اپوزیسیون می‌دهد و کدام یک جایگزین خواهد شد و چه درگیری‌هایی (حتی نظامی) میان آنها بوجود خواهد آمد و همچنین آشفتگی بی حد و جنگ داخلی در کشور (که اینهم جزو برنامه های کشورهای خارجی مداخله‌گر هست)، و اینکه باز هم یک عده با جیب خالی می‌آیند و می‌خواهند جیب خود را پر بکنند و روز از نو و دزدی از نو و…

و اگر همه اینها را هم نادیده بگیریم اما:

   در این بحران‌ها (که صد در صد خواست غرب و جزو برنامه‌هایش است) توقعات و برنامه‌های دولت‌های استعماری غرب شروع به خودنمایی می‌کند و برای اینکه از شر کشوری بزرگ با موقعیتی استراتژیک راحت بشوند ایران را تجزیه خواهند کرد.

   در این میان نه تنها غرب بلکه بسیاری کشورهای منطقه نیز دست بکار می‌شوند تا هرکدام قسمتی را ببرند کمترین آن امارات است و جزایری در خلیج پارس را می‌گیرد.

   این اساس تمام تلاش‌های غرب برای به اصطلاح کمک به دمکراسی، آزادی و… در ایران است. تمام این شعارهای دروغین برای فریب مردمانی ساده لوح است و در پشت آن خواسته‌های مادی این کشورها قرار دارد.

   عدم دانش تاریخی – سیاسی باعث می‌گردد که بعضی مردم متوجه آنچه در دهانشان گذاشته می‌شود، نباشند.

   پس از برکناری سلسله قاجار قرار بود ایران جمهوری بشود اما چون کشور ظرفیت اینچنینی نداشت و زمینه‌های مادی و تاریخی آن نبود مجبور می‌شوند دوباره به حکومت سلطنتی برگردند و رضا خان میرپنج را شاه می‌کنند.

   اما رضا شاه چون هیچ زمینه قبلی و شرایط شاه بودن‌ (پشتوانه قومی قبیله‌ای/نیروی انسانی و مخصوصا مالی) را نداشت؛ یعنی هیچ چیزی به ارث نبرده بود و صفر مطلق بود بزرگترین شاه غارتگرتاریخ ایران می‌شود.

   همین جا باید این درس را گرفت که با شرایط کنونی جهان و ایران، امکان اداره کشور توسط مردمان با جیب خالی نیست و هنوز کسانیکه پولدارتر هستند قدرت حاکم (مخصوصا در غرب) هستند.

   پس برکناری رژیم کنونی و آمدن مردمانی بی پول، دور باطل است و دوباره این دسته افراد با جیب خالی، باید دست به غارت بزنند تا جیب‌هایشان پر بشود.

   موضوع دوم برکناری حکومت شاه/سلطنتی و آمدن جمهوری اسلامی بود، هرچند از ابتدا موضوع حکومت ولی‌فقیه مطرح شده بود ولی بهرحال واقعیت جامعه نیز نشان داد که در چنین جوامعی هنوز یک فرد باید تصمیم گیرنده باشد. البته در حکومت‌های غربی نیز در نهایت نخست وزیر یا رییس جمهوری تصمیم می‌گیرد (مخصوصا در آمریکا). ولی سیستم آنها کاملا متفاوت است زیرا تصمیمات در پشت صحنه توسط سرمایه‌داران بزرگ گرفته می‌شود و رییس جمهوری یا نخست وزیر نماینده آنهاست. اما در کشورهایی مانند ایران تصمیم گیرنده پشت پرده وجود ندارد بلکه همه علنی هستند و…

این مباحث را پیشتر مفصل نوشته‌ام.

چرا رژیم ایران در مرحله بحران و سرنگونی نیست!

   رژیم ایران تازه دارد درکی از بازی‌های سیاسی ‌روابط بین‌المللی و… می‌یابد و وارد آنها می‌شود و بهمین دلیل در حال تقویت شدن است.

   رژیم ایران تا این اواخر درگیر بحران داخلی بود زیرا جناح غرب‌گرا دولت را در اختیار داشت و جناح دیگر با او مخالف بود و در نتیجه هرکدام یک طرف طناب را می‌کشیدند. حال جناح مخالف غرب در دولت، مجلس و قوه قضائیه قدرت را دارد و در حال حرکت به سوی توافقات هرچه بیشتر با شرق است. این موضوع برای غرب و طرفدارانش در ایران خوش‌آیند نیست در نتیجه آنها همه باهم از تمام ظرفیت‌های تبلیغاتی خود استفاده می‌کنند؛ در حالیکه پیش رفتی جدی در برنامه‌های آنها دیده نمی‌شود.

   رویاروئی شرق با غرب نیز موضوع روز است؛ امری که همه دست اندرکاران سیاست و حتی مردمان عادی به آن آگاه هستند.

   رژیم حاکم بر ایران هرچه بیشتر روابط خود را با شرق توسعه بدهد بر قدرتش افزوده خواهد شد.

   بی جهت نیست که در میان ده‌ها کشور در جهان بریکس (اتحاد برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی)، ایران را در سطح رئیس جمهوری به جلسه سالیانه خود دعوت کرده و پیوستن ایران به این اتحادیه مورد بررسی است. اتحادیه‌ای که از زاویه اقتصادی خود را در برابر غرب قرارداده است و صراحتا ادعای مقابله با آن را دارد.

پیام:

   آنانیکه از فلسفه من پیروی می‌کنند باید از جوگیر/احساساتی شدن و از دست دادن کنترل وعقل، دوری کرده و خود را بازیچه دست هیچ قدرت داخلی و خارجی قرار ندهند.

   ابتدا باید سیستم فکری/تیوری سیاسی منسجم، مناسب با فرهنگ و خصوصیات هر کشور را در آن کشور ایجاد کرد.

   هیچ دو کشوری کاملا بهم شبیه نیستند، نه تنها درون آنها با سایرین متفاوت است بلکه روابط خارجی آنها نیز دیگرگونه می‌باشد.

   نتیجه آنکه با توجه به تفاوت‌های اساسی میان کشورها نباید دنبال کپی‌برداری بود بلکه می‌توان از دست‌آوردهای جهانی استفاده کرد و برنامه‌های مناسب خود را ریخت.

۲  ژولای  ۲۰۲۲

۱۱  تیر  ۱۴۰۱

اپسالا – سوید

تغییری به ظاهر ساده اما ریشه‌ای در سیاست اروپا و جهان!

   دیروز در مرکز شهر گروهی از کردهای سوریه میزی گذاشته بودند با آنها صحبت کردم و اینکه پس از درخواست ترکیه برای تحویل سیاسیون کرد ساکن سوید چه می‌شود و… شخص مسئول گفت: پدر من نفر اول در لیست بود ولی او مرده و در قبرستان همین شهر دفن است.

   آنها همکاری نظامی با دولت سوریه را در مقابل ترکیه آغاز کرده‌اند. البته اشاره داشت که آنها هیچگاه مستقیما با دولت سوریه مخالفت و جنگ نداشته‌اند و…

   اما این نکات و اینکه رابطه آنها تا چه حد بوده را کنار گذاشته به نکته‌ای می‌پردازم که فکر نمی‌کنم تا به‌حال هیچ کسی و هیچ ارگانی به آن کمترین اشاره‌ای داشته باشد اما من چندین بار از سال‌ها پیش نوشتم:

“اپسالا شاید مرکز تصمیم‌گیری‌های بزرگ سیاسی در اروپا باشد.”

حالا دلیل آن و چرخش در آن را بیان می‌کنم.

   سوید تاکنون خود را وارد هیچ اتحادیه علنی نظامی و در نتیجه صراحتا امنیتی نکرده بود و ادعای بی‌طرفی داشت. هرچند در پشت پرده روابط امنیتی و ارسال گزارشات صورت می‌گرفت.

   به‌واسطه اینکه سوید در جهان خود را به‌عنوان کشوری بی‌طرف و حافظ همه گروه‌های سیاسی نشان داده بود بیشتر سازمان‌های سیاسی جهان که تحت پیگرد دولت‌های خود و احتمالا دیگر کشورها بودند به سوید می‌آمدند و در این میان رهبران آنها دانسته و بیشتر نادانسته به اپسالا می‌آمدند/آورده می‌شدند، تا همه آنها را در یک نقطه جمع کرده که هم کنترل آنها ساده‌تر باشد و هم آنانی که باید با داشتن مجموعه‌ای از اطلاعات به تحلیل وقایع جهان و یا مناطقی از جهان بپردازند به سادگی جمع شده و جلسات خود را برگزار کنند و بتوانند سریعا نتیجه‌گیری و برنامه‌ریزی کرده و آن سازمان یا سازمان‌های مشخص را سازماندهی و یا حتی سازمان/تشکل/حزب … جدید و افرادی جدید را بسازند یا سرکار بیاورند.

نکته:

   اما داستان من متفاوت بود. علیرغم اینکه ورودم به سوید خاص بود و افراد خاص و حتی از بزرگترین خبرنگاران را با من در ارتباط قرار دادند اما من را برای اپسالا نمی‌خواستند و تلاش زیادی کردند تا به این شهر نیایم و سختی‌ها کشیدم. لیکن آن‌موقع از ماجراهای پشت پرده مطلع نبودم.

   مدت کوتاهی پس از ورودم به سوید و بودن در کمپ مخصوص پناهندگان سازمان ملل (البته آپارتمان‌هایی کامل و با همه تجهیزات بود)؛ من را به شهر “اوره برو” فرستادند. یکی از مسئولان در پاسخ من که نمی‌خواستم آنجا بروم بلکه استکهلم؛ با عصبانیت گفت: من پناهندگانی دارم که دو سال است اینجایند و هنوز هیچ جائی برایشان مشخص نشده است. من نمی‌دانم چه کسانی (در اداره مهاجرت، مقامات بالا) پشت پرونده تو بودند که در عرض حدود یک ماه تو را به شهر بزرگ و خوبی می‌فرستند، اگر نروی تو را به شمال سوید می‌فرستم.

حال پس از سه دهه دلائل آن داستان را متوجه می‌شوم.

اما:

   اکنون با پیوستن سوید به ناتو و درخواست ترکیه برای تحویل شهروندانی که آنها را تروریست و مخالف ترکیه می‌نامد وضعیت تغییر خواهد کرد. حال سوید دیگر حتی در ظاهر هم کشور امنی برای این سازمان‌ها نیست زیرا سوید می‌بایست در همکاری با ناتو، رسما اطلاعات امنیتی را در اختیار ناتو قرار بدهد و این حتی بدان معنا است که سوید قانونا کاملا حق دارد که خود (و سایر کشورهای عضو ناتو نیز) تمام حرکات افراد سیاسی را زیر نظر بگیرند.

   شاید تا به‌حال بعضی سیاسیون غیر سویدی متوجه نبودند که در کشورهای غربی کاملا زیر نظر پلیس امنیتی هستند. اینکار برای غرب بسیار ساده است زیرا برای کنترل سیاسیون هرکشوری از مردمان همان کشورها استفاده می‌کنند.

   آنانی که رژیم ایران را تمسخر می‌کنند که غرب در سیستم امنیتی آنها نفوذ کرده باید بدانند که این نفوذ در سازمان‌های مختلف سیاسی تمام جهان، در کشورهای غربی کاملا گسترده است حتی بسیاری از این سازمان‌ها ساخته دست خود کشورهای غربی‌اند و همچنین بعضی از آنهائی که در حال از میان رفتن هستند را به اشکال مختلف سرپا نگه می‌دارند تا زمانی از آنها استفاده بشود حتی/مخصوصا امثال داعش و…

   خرید افراد هیچ کار سخت و گران قیمتی نیست و گاه حتی یک ریال هم برایشان هزینه ندارد؛ کافی است کسانی را که آرزوی اقامت دارند به سادگی زیر کلید بگیرند؛ و یا حتی سیاسیون قدیمی و صادق را هم با در تله‌های مختلف (مالی و یا اخلاقی با گرفتن بعضی فیلم‌ها، پرداخت‌ها و…) انداختن، وادار به همکاری بکنند که البته این افراد به علت اینکه هیچ راهی ندارند تا آخر عمر مجبور به همکاری هستند. اینها از بیچاره‌ترین مردمان هستند.

اکنون چه تغییری صورت میگیرد!

   حال با تغییر سیاست سوید، سازمان‌های سیاسی مخالف حکومت‌ها نیز باید راه دیگری بیابند.

– یا به طور علنی و آشکارا و آگاهانه در خدمت غرب باشند.

– یا باید روش خود را در مبارزات داخل کشورشان عوض بکنند.

– و یا به کشورهایی دیگر بروند و یا رهبری را به کشورهای دیگر ببرند.

اینجاست که تغییری اساسی ایجاد خواهد شد.

و در این میان اپسالا که به دلیل آنچه گفته شد مرکزی خاص در سیاست غرب بود (مثلا در زمان حمله آمریکا به افغانستان خبری پخش شد که سیا برای بررسی و… این جنگ مرکزی در اپسالا تشکیل داده است) اکنون دیگر نمی‌تواند به آنچه بوده ادامه بدهد.

این نکته را بزودی سازمان‌هایی که عقل/دانش سیاسی دارند، خواهند فهمید.

ترکیه و درخواست یک مرده را چگونه باید تعبیر کرد:

۱- اولین و ساده‌ترین تعبیر آنست که سازمان امنیت ترکیه بسیار ضعیف است و نیروئی در شهر اپسالا و فراتر از آن ندارد تا متوجه بشود که فلان شخص فوت کرده و او را در لیست مرده‌ها بگذارد.

قاعدتا سازمان‌های امنیتی باید پیگیر این دسته افراد سیاسی باشند. همچنین زمانیکه چنین فردی می‌میرد خبرش در رسانه‌ها و حتی حداقل در نشریات داخلی آنها و یا … منتشر می‌شود. پس اگر سازمان امنیت ترکیه تا این حد ضعیف است که از خبر مرگ یکی از رهبران اپوزیسیون مطلع نشده و در کنار آن سازمان‌های امنیتی دیگر و اعضا ناتو او را در جریان نگذاشه‌اند، با یک نیروی بسیار ضعیف روبرو هستیم که به‌قول معروف حتی نمی‌تواند دماغ خود را پاک بکند.

۲- احتمال فریب: اینکه ترکیه عمدا و برای فریب اسم این شخص را گذاشته است تا به نوعی خود را خارج از محدوده عملیات جاسوسی امنیتی در سوئد نشان بدهد و حتی به این سازمان‌ها علامت/سیگنال اشتباه بدهد تا آنها دنبال عوامل جاسوسی ترکیه نباشند.

نکته:

   در همین شهر اپسالا حتی نیروهای “گرگ‌های خاکستری” نیز وجود دارند.

همچنین چند سال پیش در بحران جنگ سوریه، کشور ترکیه یک مرد کرد سوریه‌ای (معلم زبان عربی) را از همین شهر اپسالا به‌عنوان رهبر یک گروه سیاسی- نظامی به سوریه برد و…

پس بدست آوردن چنین اخباری برای ترکیه می‌توانست از آسان هم آسان‌تر باشد.

پیام

   پیروان فلسفی من می‌دانند که در تفکرات من خشونت، انقلاب و آدم کشی برای دستیابی به قدرت وجود ندارد. پس نیازی به وطن فروشی و خود فروشی نیست.

   نخست باید نیرو را برای تعیین تیوری‌هایی جهت اداره کشور و مسائل اجتماعی و روابط بین‌‌المللی متمرکز و آنها را ارائه داد و اکثریتی از مردمان را به درک و قبول آنها متقاعد کرد. این کار ابتدا توسط نیروهایی با دانش برتر در این علوم صورت می‌گیرد.

۱۰  ژولای ۲۰۲۲

۱۹ تیر ۱۴۰۱

اپسالا – سوید

ضرورت پیمان نظامی میان روسیه و ایران!


درحالیکه جنگ اکراین هیچ خطری برای سوید و فنلاند نداشت اما آنها به بهانه
دروغین ترس از احتمال حمله روسیه، به ناتو‌ پیوستند.
پیشتر پیمان ورشو آلترناتیو مقابل ناتو بود، حال آن پیمان از میان رفته و بسیاری
کشورهای عضو پیمان ورشو به ناتو پیوسته‌اند.
اکنون جا دارد در مقابل ناتو (این خطر بزرگ برای صلح و امنیت در جهان)، جبهه‌ای
مشترک ایجاد شود. این جبهه برای شروع می‌تواند میان ایران و روسیه تشکیل شود
زیرا احتمال اینکه ناتو بهر شکلی بهانه‌ای بتراشد (پیدا کردن بهانه از آسان‌ترین
کارهاست مخصوصا با بودن اسرائیل و …) و به ایران حمله بکند، هست.
مخصوصا اگر کار روسیه با ناتو در اکراین گره بخورد؛ آنگاه برای ناتو بهترین
آلترناتیو آنست که حمله ای به ایران بکند و ایران را از میان بردارد آنگاه ضربه زدن به
روسیه بدون جنگ نیز آسان خواهد بود؛ زیرا هم اکنون یکی از بزرگترین شاه‌رگ‌های
حیاتی اقتصاد روسیه عبور از ایران است.
پس مخصوصا در این مرحله که روسیه نیازمند حداقل حمایت ایران هست (که حتما
او را تقویت می‌کند)، ایران باید با روسیه وارد یک اتحاد نظامی بشود و به این ترتیب
خود را در مقابل حمله ناتو و دشمنان بیمه بکند. با چنین پیمانی ایران مطمین خواهد بود
که حتی در صورت لزوم سلاح هسته‌ای و ضد ماهواره و … و هر سلاح بسیار پیشرفته
در بالاترین سطح جهانی در اختیارش قرار خواهد گرفت.
در آینده این اتحاد می‌تواند با پیوستن کشورهای دیگر مانند چین، کره شمالی،
ونزویلا، نیکاراگویه، هند، پاکستان، تاجیکستان و… تقویت بشود.
حتی در همین ابتدا روسیه سپید نیز آمادگی آنرا دارد تا با روسیه و ایران پیمان نظامی
ببندند. سوریه نیز هرچند درگیری‌های داخلی خاصی دارد ولی او نیز می‌تواند همراه
آنها در همان اولین قدم باشد.
این اتحاد دست غرب در دخالت درون کشورها و احتمال کودتا و ایجاد جنگ داخلی
را ازمیان برده، و از طرفی مخالفین/اپوزیسیون دولت‌هایشان را به طرف حرکات
معقول و غیر خشونت آمیز و رفرمیستی می‌کشاند.
یک اتحاد نظامی اینچنینی همه کشورهای جهان (حتی آنها که در هیچ اتحاد نظامی
نیستند) را در برابر دخالت‌های مستعمراتی/استثماری غرب بیمه می‌کند و بهترین
آلترناتیو برای صلح و امنیت در جهان است. همچنین به نوعی ضربه به تحریم‌های اقتصادی
غرب نیز خواهد بود.
در حالیکه غرب دارد نیروهای نظامی خود را (ناتو) گسترش می‌دهد وجود این خلا
یا شکاف در میان شرق احمقانه است و باید پر بشود.
نکته: چنین پیمانی موضع ایران در مذاکرات برجام را تقویت خواهد کرد.


۱ ژولای ۲۰۲۲

۱۰ تیر ۱۴۰۱
اپسالا – سوید

نقد خدا

اعتقاد به خدا و پیامبر بودن

آنانیکه به خدا مخصوصا از نوع ادیان سامی/عربی (یهودیت، مسیحیت، اسلام) اعتقاد دارند:

۱- به دینی اعتقاد دارند، در نتیجه پیرو پیامبر یا پیامبران آن دین و رهبران مذهبی و کتاب اصلی و اولیه آن هستند و سپس به فرقه‌ای از فرق آن اعتقاد داشته پیرو دستورات دینی، اجتماعی و سیاسی آنها می‌شوند.

۲- به هیچ دین و پیامبر و کتابی اعتقاد ندارند و آنها را رد می‌کنند و می‌گویند فقط خدا را قبول دارند. در نتیجه باید خودشان پیامبر باشند و دستورات دینی، سیاسی و اجتماعی برای خود و احتمالا سایرین بدهند.

نکته:

   تمام آنانیکه خود را پیامبر نامیدند که اوامر خدا را می‌گویند و یا اجرا می‌کنند نیز زیر سئوال هستند و کتاب‌اشان نیز به‌همچنین. در پی آنان نیز کسانی آمدند که چون صحبت‌های اینها را با فرهنگ و شرایط و منافع خود هم آهنگ ندیدند تغییراتی مناسب حال خود ایجاد کردند. کار به جایی رسیده که اختلافات میان فرق مختلف ادیان، گاه از زمین تا آسمان است.

۲۲ ژوین ۲۰۲۲

۱ تیر ۱۴۰۱

اپسالا – سوید

آیا خدا خسته شده یا میشود؟

خدا شروع کرد به ساختن جهان/عالم!

پیش از آن چه می‌کرد؟

خودش کجا بود؟

چرا زودتر عقلش نرسید که عالم را بسازد؟

   اما عقلش در ساختن عالم ناقص بود و دید کارش درست نیست. فردایش به تکمیل آن پرداخت. باز هم عقلش/برنامه اش/ کارش ناقص بود و‌ روز بعد … تا شش روز که دید همه چیز کامل است.

خسته شده بود نیاز به استراحت ‌داشت، روز هفتم استراحت کرد!

برای استراحت کجا رفت؟

نوع استراحت او چگونه بود؟

آیا مثل انسان‌ها دراز می‌کشید؟

یا روی صندلی می‌نشست؟

یا شاید یک دوش آب گرم/سرد گرفت و یک نوشابه خورد؟

اگر در جایی استراحت کرد، پس جایی بوده سوای وجود خدا و این ثنویت است!

آیا استراحت فیزیکی کرد یا استراحت مغزی؟

یا…

و فرشتگان مقرب که چشم خدا را دور دیدند شروع کردند به شیطنت!

راستی اگر بدون حضور خدا این فرشتگان قادر به اداره جهان بودند پس دیگر چه نیازی به خدا بود؟

تازه این فرشتگان باید به خدا کمک هم می‌کردند؟

عجب! پس خدا به تنهائی قادر به اداره عالم نبود و نیاز به کمک داشت/دارد!!!

بیچاره زن و بچه هم نداشت که در کنار آنها آرام بگیرد!

چه کسی جهان/عالم را در موقع استراحت کردن خدا، اداره می کرد؟

پس از آن ۷ روز چکار کرد؟

آیا هنوز دارد بدون توقف کار/ استراحت می کند؟

اگر شروع بکار کرده، کارش چیست؟

کار در صورتی است که نیاز باشد؟

این نیاز یا کمبود ناشی از چیست؟

نیاز یا کمبود یعنی ضعف و عدم تکامل؟

و…

آیا واقعا پس از ۶ روز همه چیز جهان کامل بود و هیچ نقصی از آن موقع در عالم نبوده و نیست؟

پس چرا در این عالم بسیار گسترده، اینهمه پیامبر و حتی پسرش را فقط برای اصلاح اندکی مردمان کره زمین فرستاد؟ در حالیکه هنوز پس از ده‌ها قرن مردمان بسیاری در کره زمین نام فرستاده‌های ویژه/پیامبران/رسولان/ملائکه و… را نمی‌دانند و حتی نام خدا را نشنیده‌اند؟

   اینهمه برای مردمان زمین و اصلاح آنها نیرو گذاشت، یعنی کارش ناقص بوده؛ حالا تصور کنید در تمام عالم چقدر نقایص وجود دارد که عقل خدا برای تکمیل آنها کافی/کامل نیست!

پس باید برای اصلاح اینهمه نقائص در عالم  شبانه روز بدون هیچ وقفه‌ای کار بکند.

پس از پایان این زندگی کوتاه ابنا بشر نیز باید مراقب بهشت و جهنم و… باشد.

و…

این خدای بیچاره چقدر کار دارد و باید تا بینهایت کار بکند.

اساسا چه چیزی/اجباری او را وادار می‌كند، کار بکند؟

او که همه کاره است و هیچ کسی بالای او نیست تا محاکمه‌اش بکند. همه چیز را رها کند و برود استراحت بکند. ما هم نیازی به خلقت و کارهای او نداشتیم/ نداریم.

   وقتی او ما را ایجاد نکند (حتی تولد ما در این زمان نیز در اختیار اوست وگرنه چیزی به این مهمی از قدرت او بیرون است) ما نیز از وجود خود بی اطلاع هستیم یعنی وجود نداریم که به چیزی فکر کنیم یا نیاز به کار و زحمت و… و پرستش او باشیم؛ و دنبال افرادی (ربی، کشیش، آخوند) بگردیم/برویم که حرف‌ها و دستورات او  را می فهمند و از طرف او به ما می‌گویند چه بپوشیم، چه بخوریم و… چگونه بشاشیم و برینیم.

و بابت این حرف‌های خدا که باید مجانی بما برسد به این افراد پول بدهیم.

   این همه سئوال مطرح شد، تازه اندکی از سئوالات در برابر صحبت‌های بچه‌گانه خدا پرستان است.

   تا زمانی که مردمانی ساده‌لوح در تمامی جهان این داستان‌های کودکانه و بسیار ابتدائی مناطق عرب نشین خاورمیانه را باور می‌کنند دکان ربی‌ها، کشیش‌ها و آخوندها می‌چرخد و نان آنها در روغن است و یک عده سرمایه‌دار بزرگ نیز از برکت این مردم فریبی‌ها به حاکمیت خود ادامه می‌دهند و به حماقت این مردمان می‌خندند.

اعتراف به نادانی عقل است.

تلاش برای اثبات چیزی که نمیدانیم بی عقلی است.

فلسفه من را بخوانید تا بدانید جهان/عالم چیست و چه باید کرد.

۲۷ ژوئن ۲۰۲۲

۶ تیر ۱۴۰۱

اپسالا –  سوید

آیا هر نظری محترم است؟

پاسخ صریح و قاطع اینست: خیر.

   طوطی وار نگوییم هر نظری محترم است و این را به‌عنوان  طرفدار آزادی بیان، دمکرات یا … بودن خود بنامیم.

   بسیاری نظرات حتی در کتب به اصطلاح مقدس آمده است که ابدا هیچ احترامی برای انسان و انسانیت قائل نیستند در نتیجه آن حرف‌ها و نظرات قابل احترام نیستند.

۱۹ ژوین ۲۰۲۲

۲۹ خرداد ۱۴۰۱

اپسالا – سوید

خدا دیکتاتور و ظالم است

خدا ظالم ترین ها، دیکتاتورترین ها و بدترین هاست، زیرا:

رقیب و مثل و مانند ندارد و هرکاری بخواهد می‌کند. میلیون ها انسان را می کشد، صدها میلیون را آواره، بیمار، فقیر و… می کند و اگر هم انتقادی بشود هم در این دنیا نمایندگانش منتقد را جزا می دهند و می کشند و هم او را به جهنم می برد و هر بلایی بخواهد بخاطر کمترین مخالفت در چند سال زندگی در این دنیا، تا میلیاردها سال بر سر او می آورد.

با این تفاسیر:

آیا خدا احمق است و یا مردمی که به او اعتقاد دارند و‌ پیروی اش می‌کنند؟

28 ژوین 2022

7 تیر 1401

اپسالا – سوید

نگاهی مختصر به وضعیت امروز اروپا!

   امروز رادیو سوید بارها به موضوع بالا رفتن قیمت برق پرداخت و متخصص این قسمت بدون هیچ شبهه‌ای آنرا به کم کردن ارسال گاز روسیه به اروپا دانست و اضافه کرد هرچند سوید به این گاز نیاز جدی ندارد و … اما چون در اروپای مشترک است اینچنین مشکلات به همه منتقل می‌شود و اضافه کرد موضوع فقط گرانی برق نیست بلکه یک مجموعه وسیع را شامل می‌گردد.

   در ابتدای حمله روسیه به اکراین یک تیوری مطرح می‌شد: “آمریکا دارد روسیه را در تله اکراین می‌اندازد”. گویندگان این نظریه هرچند قسمتی از آن را درست می‌گفتند اما آنها اعتماد/اعتقاد زیاد یا بیش از حد به قدرت آمریکا و دانش نظریه‌پردازان آن کشور داشتند. امری که اکنون نادرستی خود را نشان داده است. ولیکن آن قسمت تیوری درست از آب درآمد که در باره در تله افتادن اروپا بود.

   سالها پیش با بررسی بعضی مسایل از جمله رفتار تند و ارباب مآبانه آمریکا با ایران بی‌سیاستی این مردمان را نشان دادم. زیرا آمریکا با این سیاست و رفتار کاملا غلط، ایران را هر روز از خود بیشتر راند (کاری که با روسیه کرد و کسینجر هم آنرا مورد نقد قرار داد ولی نظرات او پیش نرفت) اما اگر آمریکا با انعطاف برخورد می‌کرد اکنون صاحب و مالک صنایع، تجارت، بانک‌ها و همه چیز ایران و در واقع حاکم بر ایران بود و ایران را به‌عنوان یک مستعمره می‌توانست داشته باشد و بدین ترتیب از نفوذ و قدرت روسیه و چین نیز جلوگیری می‌شد. نتیجه آن بی سیاستی یا بی دانشی سیاسی را اکنون به وضوح می‌بینیم که ضعف آمریکا و قرار گرفتن در سراشیبی سقوط و بالا رفتن قدرت اتحاد روسیه، ایران و چین است که در پشت سر تعداد زیادی کشورها را نیز دارند.

   هرچند غرب سعی دارد با تبلیغات گسترده از کمترین مسایل درون این کشورها غول بسازد، اما درون خود آنها مخصوصا آمریکا بدتر است و با داشتن بیشترین ثروت دنیا حدود ۳۰ میلیون شهروندانش زیر خط فقر قرار دارند و ناامنی، قتل و دزدی روزانه خیابانی و… بیداد می‌کند.

   فقر اینچینی در آمریکا درمقایسه اقتصادی با سایر کشورها یعنی اوج دزدی و جنایت یک حکومت در حق شهروندانش.

   از طرفی وضعیت سخت‌گیری‌های امنیتی در غرب بسیار بیشتر از همه جای دنیاست ولی با روش‌های بسیار پیشرفته و غیر قابل دیدن صورت می‌گیرد.

  در آمریکا هیچ موقعیتی برای حضور واقعی در قدرت- حاکمیت- دولت، برای اپوزیسیونی واقعی خارج از حیطه سرمایه‌داران بزرگ نگذاشته‌اند؛ پس از دردسرهای سیاسی کشورهای دارای اپوزیسیون فعال خارج از حاکمیت بدور می‌باشد.

   در آمریکا کمترین حرکت یا عملکرد سیاسی خارج از دو حزب حاکم دیده نمی‌شود این نکته نشانگر سرکوب و دیکتاتوری تمام عیار است. در نتیجه ادعای دمکراسی، انسانیت، حقوق بشر و… همه اینها از نگاه فلسفی- منطقی- سیاسی- انسانی کاملا مردود هستند.

اهمیت وضعیت لجستیک مردم در زمان جنگ!

   در همان ابتدای جنگ اکراین اشاره کردم که در جنگ‌ها سوای نیروی نظامی و لجستیک نظامی و شاید مهمتر از آن، لجستیک یا تامین مهمترین چیزها برای زندگی مردمان عادی باشد؛ اینها در دو چیز مهم خود را نشان می‌دهند:

۱- خوراک مردم:

   – در این مورد روسیه به‌عنوان بزرگترین تامین کننده گندم و مواد خوراکی اساسی، مشکلی نخواهد داشت.

   – اروپا باید کمبود مواد اساسی خوراک خود را تامین بکند. البته پول دارد؛ ولی به قیمت بالا رفتن قیمت‌ها و تورم و مشکلات اقتصادی کارها پیش می‌روند؛ مشکلی که اکنون شاهد آن هستیم.

   – آمریکا علیرغم گستردگی و داشتن امکانات خوب کشاورزی اما خود را آماده تامین این مواد برای اروپا نکرده بود و شاید هم نمی‌توانست و نتواند از عهده چنین امر مهمی برآید.

   – بیشترین آسیب را کشورهای فقیر مخصوصا آنها که کشاورزی خوبی ندارند خواهند خورد.

۲- انرژی:

   روسیه نفت و گاز دارد و از این بابت با مشکل روبرو نیست. اما اروپا وابسته است. اگر روسیه گاز خود را بطور کامل قطع بکند، آنگاه آن کشورهای اروپایی که شهروندانش برای پخت خوراک از گاز لوله کشی استفاده می‌کنند با مشکل بسیار بسیار بزرگی روبرو می‌شوند. همچنین بسیاری کارخانه‌ها که برای تولیدات خود به گاز نیاز دارند از کار خواهند افتاد.

   آمریکا در این خصوص می‌تواند خود را تامین بکند و مقداری هم به اروپا کمک بکند اما اصل مشکل پابرجا خواهد بود.

  در نتیجه، نبود لجستیک عام، باعث شکست پشت صحنه نبرد خواهد شد و در عمل تمام وضعیت زندگی عادی مردم و اقتصاد صنعتی و تجاری اروپا با بحران بسیار جدی روبرو خواهد گردید. شکست در این جبهه، شکست جبهه نظامی و اقتصادی و … را در پی خواهد داشت.

   بازگشت به موضوع سوید، کشوری که رفاه آن در جهان زبانزد است. گرانی در این کشور به شکلی در‌آمده که تعدادی مردمان به زیر خط فقر رسیده‌اند، ولی دولت و تمام احزاب، روی آن سرپوش می‌گذارند. مثلا بازنشستگان بسیار زیادی هستند که روی خط فقر بودند (تازه واردان و آنانیکه کار ندارند نیز وضعیت‌اشان همان روی خط فقر است)؛ اکنون چندین ماه است که دولت سعی دارد مبلغی را به دریافتی آنها اضافه بکند که احزاب مخالف کمتر از نیمی از آنرا پذیرفته‌اند، در طی این مدت که آنها در حال چانه زنی هستند بالا رفتن قیمت‌ها به حدی رسیده که حتی با آن پیشنهاد اولیه دولت هم این دسته مردمان به موقعیت اقتصادی چند ماه پیش نمی‌رسند، پس در عمل تعداد زیادی زیر خط فقر رفته‌اند و روزانه به آنها اضافه می‌شود.

   با ادامه جنگ و تحریم‌های یک خریدار/فروشنده بزرگ (روسیه)، در اصل غرب خود را تحریم کرده است.

این عمل باعث گردیده تا روزانه نرخ سوخت/انرژی و مواد خوراکی بالا برود.

   مشکلات/بحران اقتصادی غرب شروع شده و دارد سرعت می‌گیرد و اگر آنها به این سیاست خود ادامه بدهند بزودی رکود بزرگ و در حد ورشکستگی اقتصادی آنها را فرا خواهد گرفت. در حالیکه شرق جوان متشکل از روسیه، چین، ایران، هند، و… کشورهای اتحادیه شانگهای با جمعیتی در حدود نیمی از مردم جهان و داشتن روابط اقتصادی با یکدیگر رشد خواهند کرد. اما بزرگترین مشکل آنها ایجاد بانک و ارز مشترک فراگیر/بین‌المللی برای مبادلات اقتصادی است.

نکته:

تجربه ارز مشترک (سفا) در غرب آفریقا میان چند کشور (گینه و…) هست و ایجاد آن کاری شدنی می‌باشد اما آنچه که این گروه شرقی می خواهد بسیار گسترده تر و در سطح جهان تا حد جایگزینی دلار یعنی جابجائی قدرت در جهان است.

   ایجاد راهی برای فرار از سلطه استعماری/استثماری دلار مهمترین کارهاست و تمام موقعیت قدرت در جهان را تغییر خواهد داد. این کاریست که باید با همکاری تعدادی از کشورها صورت بگیرد.

   در مقابل غرب نیز آرام ننشسته و دائم در حال برنامه‌ریزی است. مردمان بعضی از کشورهای شرق با داستان دخالت‌های غرب در کشورهای جهان آشنا هستند و فریب سیاست بازی‌ها و مداخلات مستقیم و غیر مستقیم غرب را نمی‌خورند ولی در بعضی کشورها مانند ایران آنها نفوذ دارند و بعضی کارها/مداخلات انجام می‌دهند، و هنوز مردمانی آگاهانه یا ناآگاهانه با این وضعیت یا انتخاب سیاست‌های مستقل و تعیین کننده در جهان برخورد واقعی/درست/معقول یا ملی گرایانه نمی‌کنند.

۲۰ ژوین ۲۰۲۲

۳۰ خرداد ۱۴۰۱

اپسالا – سوید

انقلاب و رفرم

   بدون دانش سیاسی، دانش شناختِ قدرت در جهان‌ و در کشور و‌ روابط بین‌الملل، بدون دانش شناخت ترم‌های سیاسی و… و بدون داشتن نیروی علمی کافی که با این نکات آشنا باشند و رهبری سیاسی را اگاه بکنند و‌ همچنین بدون داشتن نیروی کافی انسانی و متشکل، تغییر در حاکمیت‌ها کاری ممکن نیست، مگر اینکه دست به‌دامن قدرت‌های جهانی/خارجی شد، و آنها نیز فقط و فقط برای منافع خود/استعمار وارد عمل می‌شوند.

از طرف دیگر موقعیت حاکمیت از جنبه توان داخلی و نیز رابطه‌اش با سایر کشورها یعنی دوستان و دشمنانش، نکته مهم و تعیین کننده می‌باشد. دوستان قوی که او را در برابر دشمنان حمایت بکنند بسیار مهم‌اند.

   تاریخ نشان داده که کشورها یا حاکمیت‌های قدرتمند برای منافع خود سایر کشورها را بهم ریخته‌اند و‌ از کشته شدن انسان‌ها به هر میزان و فقر و فلاکت آنها ابدا هیچ عذاب وجدانی را حس نمی‌کنند.

من با انقلاب مخالف هستم!

   انقلاب ترمی جدید در دنیای جدید صنعتی است که در این “عصر یا دوران” (دوره‌ای مشخص از تاریخ) ممکن نیست. آنچه صورت گرفته (مثلا در ایران بعد از قاجار و همان روی کار آمدن رضا شاه و بهمن ۱۳۵۷ و بر همین روال در سایر کشورها) با مداخلات کشورهای قدرتمند بوده که نام آنها انقلاب نیست. در آینده نیز ابدا به نظر نمی‌رسد انقلابی به معنی واقعی یعنی اینکه مردمان کشوری مستقلا بخواهند، بتوانند انجام بدهند. پس این حرکات وضعیت آن کشورها را بهتر نمی‌کند بلکه حتی برعکس می‌باشد.

   در واقع اکنون حتی در کشورهای صنعتی غرب که می‌توانست انقلابات سیاسی صورت بگیرد نیز چنین چیزی اتفاق نخواهد افتاد، آنچه که پیش بینی/خواب و خیالات مارکس بود.

   در واقع مقصود از انقلاب تغییرات در کشورهای صنعتی توسط تشکلات صنفی/طبقاتی برعلیه یکدیگر است. وگرنه در طول تاریخ، فتوحات بزرگ در سطح جهان یا در سطح یک کشور را انقلاب نگفته و نمی‌گفتند.

   پیشتر درباره انقلاب و رفرم مفصل نوشته‌ام و‌ در سایتم و کتاب‌هایم هست. انقلابات تنها پس از انقلاب صنعتی در اروپا شروع شدند، ‌آنهم در کشورهای صنعتی و نه همانند ایران. زیرا مثلا در ایران تا پیش از رضا شاه که حکومت‌ها در دست شاهنشاهان واقعی بود (حکومت پهلوی شاهنشاهی واقعی نبود)، ایران کشوری صنعتی با شهرهای بزرگ نبود. در اینگونه جوامع سنتی غیر صنعتی، انقلابی صورت نمی‌گیرد، بلکه قدرت در میان قبایل/شاهان جابجا می‌شود. با نگاه به این نکته و وضعیت خانوادگی رضا شاه، آشفتگی وضعیتی که به‌صورت غیر طبیعی، توسط قدرت‌های خارجی ایجاد شد، بیشتر معلوم می‌ گردد.

   ایران در ۱۳۵۷ در بهترین حالت به‌عنوان کشوری در حال توسعه و نه صنعتی، قلمداد می‌شد و آنچه صورت گرفت انقلاب با تفاسیر غربی شناخته نمی شود و…

در این باره نوشتن مطلبی جامع را شروع کرده‌ام، امیدوارم فرصت به پایان رساندن آنرا داشته باشم.

توضیح:

   آنچه در بهمن ۱۳۵۷ صورت گرفت هرچند دفتر چندهزار ساله شاهنشاهی را در ایران بست (ناقوس آن با روی کار آمدن رضا شاه زده شد) اما چون برنامه غرب بود انقلاب نبود. اینکه رژیم حاکم و سایر اپوزیسیون این نکته ساده را نمی‌دانند (ضعف و نادانی سیاسی است که بدان اشاره شد) و یا پنهان کردن واقعیت که این یعنی خیانت به مردم و تاریخ. زیرا مردم را در گمراهی واقعیات آن وقایع نگهداشتن، باعث آن می‌گردد تا اکنون اخبار، افکار و شعارهای اشتباهی که همان کشورهای خارجی در دهان‌اشان می‌گذارند را باور بکنند. در این رابطه به نوشته من در بررسی سخنان بی پایه برتولت برشت نگاه کنید.

نتیجه:

   با توجه به مجموعه مسایل؛ بازگشت شاهنشاهی (آنهم نوع غیر واقعی پهلوی) به ایران امکان ندارد. این نکته را غرب و اسرایل به‌طور کامل/دقیق می‌دانند وگرنه نادان هستند. ولی علم کردن بازگشت سلطنت (که خود آنها سرنگونش کردند) نیز برگی/مهره ای است در بازی/جدل‌های سیاسی.

۳ ژون ۲۰۲۲

۱۳ خرداد ۱۴۰۱

حسن بایگان
 

جنگ اکراین گرم یا سرد کدام مهمتر است!

   جنگ اکراین تعیین کننده قدرت در جهان است که از جمله نتایج اصلی آن کنار گذاشتن دلار می‌باشد. قذافی و… به‌مجرد اینکه از کنار گذاشتن دلار صحبت کردند آمریکا آنها را کشت ‌و کشورشان را بهم ریخت. زمانی ایران و عربستان قصد ایجاد بانک اسلامی را داشتند (ایجاد آن بانک یعنی انتقال آن پول‌ها از بانک‌های آمریکا به بانک اسلامی جدید) که آمریکا با توجه به در اختیار داشتن بیشتر از هزار میلیارد دلار پول‌های شیوخ در بانک‌هایش و با اتکا به قدرت نظامی‌اش که بی‌رقیب بود، میان این کشورها تفرقه زیادی انداخت و بعضی جناح‌های داخلی ایران نیز با سیاست‌های غلط (شاید هدفمند) روابط دو کشور همسایه را کاملا تیره کردند.

   شرایط امروز و فردا ایجاب می‌کند با همسایگان روابط خوب داشت زیرا در این عصر بیشتر جنگ‌ها و خرابی‌ها توسط همسایگان بر یکدیگر اعمال می‌شود و همکاری میان همسایگان دلیل رشد و توسعه کشورهاست.

   روسیه عاقبت مبارزه با دلار برای رهایی از سلطه (استعمار) آمریکا را می‌دانست و آمریکا نیز هدف روسیه (و همراه استراتژیک او یعنی چین) برای از میان برداشتن دلار را. پس شروع جنگ برای تعیین تکلیف قدرت، اجتناب ناپذیر بود، البته بدون اعلام هدف برای جهانیان که میدان جنگ گرم عاقبت قدرت اقتصادی را هم تعیین می‌کند.

   داستان روشن است، روسیه و چین نمی‌توانستند دلار را با توسل به اهرم‌های اقتصادی به سادگی از مدار خارج بکنند و اگر دست به چنین اقدامی می‌زدند با واکنش اقتصادی و نظامی آمریکا روبرو می‌شدند که چنین نیز شد و در نتیجه جنگ آغاز گردید، ولی آمریکا می‌خواست در این میان اروپا را قربانی بکند و اکراین تا کنون بزرگترین قربانی است تا آینده معلوم کند آیا قربانی‌های بیشتر و بزرگتری هم خواهند بود یا نه؟

   در نتیجه از مدت‌ها پیش از این جنگ، غرب با تمام توان به آماده کردن اکراین برای جنگ با روسیه پرداخت و بهمین دلیل زلنسکی را آوردند و در بعضی کشورها مانند سوید جنگ طلبانی مانند خانم ماگدانیلا آندرسون را به نخست وزیری رساندند.

   هم اکنون نیز این مبارزه به‌صورت کاملا جدی شروع شده است و پایان آن به‌صورت تسلط قدرت دلار با عقب نشینی روسیه و پذیرش دلار به عنوان ارز تعیین کننده یعنی قدرت کامل دلار و آمریکا بر جهان چیزی ساده بهنظر نمی‌رسد.

   بیم از آنست که روسیه عقب نشینی را نپذیرد (که این احتمال بسیار قوی است) و آمریکا هم بتواند درون خود را (که بهم ریخته است) متحد بکند و اروپا را هم به طور کامل زیر کلید بگیرد (که این یکی چشم انداز واقعی ندارد)، آنگاه کار به جنگی بزرگ و به احتمال قوی اتمی خواهد کشید.

   اما درست همین نقطه/مرحله است که همه را می‌ترساند، یعنی تمام طرف‌های درگیر را. زیرا میزان بمب‌های اتمی آمریکا و متحدان غربی‌اش با روسیه تقریبا یکی است و بزرگی روسیه به او امکان نزدیکی به تمام این کشورها و حمله اتمی به همه آنها را می‌دهد. اما حداقل آنست که زیربناهای صنعتی و استراتژیک یکدیگر مثلا تولید انرژی (برق و…) را منهدم بکنند که باعث توقف تمام زندگی خواهد شد.

پس راه حل چیست و عاقبت این درگیری قدرت به کجا می‌کشد؟

در حالیکه چشم اندازی برای صلح یا پیروزی یک طرف نیست؟

   شواهد نشان می‌دهند که این جنگ نیز مانند بسیاری جنگ‌های دیگر ادامه‌دار باشد و به جنگی فرسایشی میان آنها بینجامد.

    در جنگ‌های فرسایشی میان متحدان اختلافات زیادی روی می‌دهد که در نتیجه هرکدام از طرفین زودتر و بیشتر گرفتار اختلافات جدی، تفرقه و جدایی شد، شکست خواهد خورد.

   هم اکنون میان جناح‌های غربی شکاف‌های بزرگی هست ولی هنوز بیم از دست دادن‌ها و … آنها را بهم پیوند داده است. آلمان و فرانسه دو قدرت اروپایی موضعی سوای انگلیس دارند که خود را بیشتر به آمریکا نزدیک کرده است و به‌نظر می‌رسد قصد دارد حاکم بر آمریکا بشود و با داشتن استرالیا و کانادا امپراطوری خود را باز گرداند. ولی درون آنها نیز جناح‌های مختلفی هست که مانع از این خواسته می‌شوند.

   در جناح روسیه یا شرق، اتحاد آنها شکل دیگری دارد. چین خود را متحد استراتژیک روسیه می‌داند زیرا برای رهائی از استعمار و استثمار دلار و اینکه خود قدرت اول جهان بشود، دو راه دارد.

یکی، تقویت اقتصادی خود با ادامه گسترش فعالت‌هایش دربازارهای جهان.

دوم، تضعیف قدرت آمریکا و‌ غرب، که این امر با ادامه جنگ اکراین با سرعت بسیار بیشتری نسبت به قبل حاصل می‌شود.

   در این میان چین بدون اینکه نیازی به ورود مستقیم به جنگ گرم و حمایت از روسیه به این شکل داشته باشد، با حمایت اقتصادی، روسیه را از گزند مشکلات جنگ حفظ می‌کند. هرچه این جنگ طولانی‌تر بشود اقتصاد غرب بیشتر آسیب خواهد دید و قدرت اقتصادی چین سرعت بیشتری از حالت پیش از جنگ می‌گیرد.

   نقش اتحادیه شانگهای و مخصوصا ایران در این میان بسیار مهم می‌باشد. بویژه اینکه روسیه از سوریه خارج شده (احتمالا پایگاه‌هایی را حفظ کرده است) و اسرائیل با ایران به نوعی هم مرز شده و مشکلات زیادی برای اسرائیل (و در نتیجه غرب) ایجاد گردیده است.

   در این میان اینکه اسرائل بخواهد درون ایران را بهر شکلی بهم بریزد تا ایران را مشغول مشکلات داخلی کرده و در نتیجه از مشکلات خود از طرف ایران کم بکند، امری عادی در سیاست است.

نکته:

   در نوشته‌های پیشین به اختلافات گسترده میان یهودیان صهیونیست اشاراتی کردم و حتی همین دیروز نوشته‌ای در خصوص تضاد میان پیرمردان تیوریسین‌های بزرگ یهودی صهیونیست (جورج سوروس و کیسینجر) نوشتم. حال امروز اخبار مهم دیگری نیز منتشر شد:

   یوروشنکو رییس جمهوری اکراین پیش از زلنسکی از روش زلنسکی انتقاد کرده و بهمین دلیل به اتهام خیانت به کشور ممنوع‌الخروج شده است. نکته مهم اینجاست که خود او در سال ۲۰۱۴ با تبانی غرب رییس جمهوری طرفدار روسیه را سرنگون کرد. توجه شود که از همان زمان نیز کسینجر به غرب انتقاد کرد و خواستار آن شد تا با روسیه سازش بکنند وگرنه روسیه را دو دستی تقدیم چین خواهند کرد و این یعنی بهم ریختن قدرت در غرب و…

   این خبر نشان می‌دهد، علیرغم اینکه یوروشنکو ضد روسیه بود ولی مهره‌ای نبود که جنگ را بپذیرد و به نوعی می‌توان گفت در خط کسینجر بوده است. پس او را برکنار کردند و شخصی را آوردند که عملکرد او را می‌بینیم.

به بسیاری ازاین نکات پیشتر پرداخته‌ام و اخبار هر روز تحلیل‌ها و پیش بینی‌های من از جنگ و جهان را بیشتر ثابت می‌کند.

   خبر مهم دیگر امروز اینست که روسیه به سیستم استفاده از ارزهای دیجیتال سرعت بخشیده است و بزودی آنرا براه خواهند انداخت. چین نیز از در این راه پیشرفت‌های زیادی کرده است. همکاری این دو قدرت باضافه کشورهایی که زیر ضرب آمریکا و دلار فشارهای زیادی را تحمل می‌کنند و خواستار رهایی از آن هستند بزودی تغییرات زیادی را در جهان بوجود خواهند آورد.

۲۹ مای ۲۰۲۲

۸ خرداد ۱۴۰۱

اپسالا – سوید

م. حسن بایگان

جنگ میان پیرمردان یهودی صهیونیست گویای چیست؟!

   جورج سوروس و کسینجر که هر دو نزدیک یک صد سال عمر دارند چه کسانی هستند و جنگ میان آنها نشانگر چیست؟

   هرچند سعی می‌شود ثروت جورج سوروس و کسینجر که فقط چند میلیارد دلار است را خیلی زیاد و تعیین کننده نشان بدهند اما این مبلغ در برابر ثروت چند خانواده بسیار ثروتمند یهودی صهیونیست که بیشتر از هزار میلیارد دلار است چیزی نیست. و در اساس این دو پیرمرد به عنوان روسای تیوریسین‌های مهم تیم یهودیان صهیونیست هستند و به نوعی در خدمت آن چند خاندان بزرگ.

   اکنون این دو مقابل هم قرار گرفته‌اند که به وضوح شکاف میان یهودیان ثروتمند صهیونیست را نشان می‌دهد یعنی نشان زوال و حتی پایان قدرت آنها. امری که از همین چند سال پیش به آن اشاره کردم و نقطه آغاز آن شکست آمریکا/غرب در سوریه توسط ایران و روسیه بود.

جورج سوروس:

   خواهان ادامه جنگ در اکراین و پایان دادن به روسیه و پوتین است، کینه‌ای که از شکست برنامه‌هایشان در سوریه دارد و هنوز دنبال روش‌های کهنه/قدیمی می‌باشد. و مسلما پس از تعیین تکلیف با روسیه جهان را بهم خواهند ریخت، از جمله تمام کشورهای منطقه را تجزیه خواهند کرد، قدرت چین را خواهند گرفت، کشورهای دیگر نقاط جهان در آفریقا، آمریکای جنوبی و… را دوباره به شکل دیگری در خواهند آورد.

کسینجر:

   این کار را شدنی نمی‌داند و خواستار دادن امتیازاتی به پوتین و روسیه و مصالحه است تا بتوانند به بقای خود و حاکمیت خود در جهان ادامه بدهند وگرنه نابود خواهند شد. کسینجر کمی واقعی تر فکر می‌کند. اما شدیداً مورد حمله جناح مقابل قرار گرفته که قدرت بیشتری دارند.

 درخواست پیوستن فنلاند و سوید به ناتو، افتادن در دام جناح جورج سوروس است.

   نکته جالب در سیاست‌های جورج سوروس که به انقلابات رنگی یا مخملی معروف می‌باشد، اینست که آنها در ابتدا با خواسته‌های ساده و عادی شروع و ظاهری صلح طلبانه دارند ولی به مرور چهره عوض کرده و بسیار خشن و بی رحم می‌شوند. مردمان کشورها تصور می‌کنند که این خودشان هستند که به میدان مبارزه آمده‌اند ولی ابدا نمی‌دانند که رهبری در دست کیست.

در این نوع انقلابات استفاده از لومپن‌ها به عنوان نیروی محرک اصلی، خشن و بیرحم امری نوشته شده در پرتکل‌های انقلابات مخملی است.

   در جریان انقلابات مخملی انتشار اعلامیه‌ها و …. مردم پسند بدون نام و امضا و مشخصات که در آنها عقل را از مردم گرفته و احساسات را تحریک می‌کنند اساس کار است.

   جورج سوروس در بسیاری کشورهای جهان، مخصوصا ضعیف، دخالت سیاسی مستقیم دارد. انقلابات مخملی کار اوست و باید دست او را در داخل ایران نیز شناخته و دید که کدام جناح حرف‌ها و یا سیاست او را پیگیری می‌کند. بعضی شعارها در ایران که آدرس اشتباه است، می‌تواند وابسته به تشکیلات جورج سوروس باشد.

   کسینجر شاید حتی در برابر ایران و سایر کشورها مانند ونزویلا، کره شمالی، نیکاراگویه و… نیز خواستار انعطاف باشد. و اشاره صریح دارد که فشار بر روسیه او را کاملا به دامان چین و  فشار بر چین او را تماما بدامان روسیه می‌اندازد. این حرف در گستره خود کشورهای نامبرده فوق را هم شامل می‌شود. اما این نکته را شاید فقط نخبگانی در این کشورها و از جمله ایران بدانند و مردمان عادی شاید بیشتر اسیر بازی‌های سیاسی/ برنامه‌های جورج سوروس می‌شوند بدون اینکه بدانند بازیچه دست چه کسانی شده‌اند.

   سیاسیون (البته تیوریسین‌های سیاسی که به سیاسیون خط می‌دهند) در این کشورها باید نمایندگان آشکار و پنهان این تیوریسین‌ها و برنامه‌ریزان سرمایه‌داران بزرگ جهان را بشناسند و به مردمان آگاهی بدهند تا بتوانند کشور خود را اداره بکنند.

نکته اینجاست که پیروان این دو پیرمرد در اساس از وابستگی و مستعمره شدن پیروی می‌کنند و راه کاملا غلطی می‌روند.

نتیجه:

   وقتی می‌بینیم تصمیم گیرندگان سیاست‌های کلان یهودیان صهیونیست این دو نفری هستند که نزدیک صد سال عمر دارند و چندین دهه است همچنان تصمیم گیرنده می‌باشند، پوسیدگی این جریان مشخص می‌شود. آنها نتوانستند و شواهد نشان می‌دهد نمی‌توانند، نیروی جوان را جایگزین بکنند. هرچند باید متوجه بود که نیروی جوان در سیاست حدود ۵۰ سال است و پختگی آن تا ۷۰ تا شاید ۸۰ سالگی می‌رسد و بالاتر پیر است.

مخصوصا در این عصر که سرعت تکنولوژی و پیشرفت‌های علمی آنقدر زیاد است که حتی جوانان به آن نمی‌رسند (مثلا کامپیوتر و انواع برنامه های آن و… که جوانان چند سال جوانتر برتر از پیشین ها هستند)، چگونه این پیرمردان می‌توانند خود را با تحولات تطبیق بدهند؟

پاسخ اینست:

   آنها نمی‌توانند، پس سعی می‌کنند جهان را با سیاست‌های خود تطبیق بدهند. دقیقا همین جا نقطه عطف و شکست آنهاست. بهمین دلیل من از چند سال پیش به سقوط غرب اشاره کردم و اکنون نیز پیروزی شرق (که جنبه نظامی آن روسیه و اقتصادی آن در دست چین است) را می‌بینیم، اتحاد دو نیروی جوان در مقابل استعمارگران پیر نتیجه خواهد داد.

   نتیجه جنگ اکراین تعیین کننده قدرت در جهان است و پیروزی با شرق جوان خواهد بود. پس این جنگ به زودی پایان نمی‌یابد.

توضیح:

   این مطلب در پیوست صحبت‌های جورج سوروس در نشست اقتصادی داووس سویس (حدود ۳۵ دقیقه به زبان انگلیسی) نوشته شده که ممکن است در بعضی جاها مثلا واتس اپ قابل انتقال همزمان نباشد، پس آنانی که علاقمند هستند می‌توانند آنرا در یوتیوب ببینند.

نظرات کسینجر نیز اخیرا بطور گسترده پخش شده است و من مقداری از آن را در فیس بوک آورده‌ام.

۲۸ مای ۲۰۲۲

هفتم خرداد ۱۴۰۱

اپسالا – سوید

حسن بایگان

آیا جنگ اکراین زنگ خطر پایان اسرائل است؟ نقش صهیونیستها در جنگ اکراین! جایزه صلح نوبل را باید به خود کمیته نوبل داد!

   خرید زمین‌های اکراین و تبدیل آن به کشوری یهودی (همان بلایی که سر فلسطینیان آوردند) هدف صهیونیست‌ها بود!

جنگ اکراین جنگی تعیین کننده برای آینده قدرت در جهان است!

چه نیروی پشت عامل جنگ‌ها و کشتارهاست؟

   همه کسانی‌که کمی با سیاست آشنا هستند، می‌گویند جهان در دست‌های تعدادی سرمایه‌دار است؛ یا امپریالیست‌ها بر جهان حکومت می‌کنند.

اما این سرمایه‌داران بزرگ چه کسانی هستند و چکار می‌کنند؟

   اینها مردمانی ساکن همین کره زمین هستند، پس باید اسامی آنها مشخص بشود تا مردمان، حاکمان یا دشمنان خود را بشناسند! تنها با گفتن سرمایه‌داران بین‌المللی مشکل مردم با کسانیکه جهان را به شکلی غیر انسانی در آورده و اراده خود را تحمیل می‌کنند حل نمی‌شود. باید نام آنها را همه جا آورد تا مردم آنها را بشناسند. مثلا زمانی‌که صحبت از فلان جنگ (افغانستان، خاورمیانه … اکراین) می‌شود، آوردن نام آمریکا، روسیه یا هر کشوری… سرپوش گذاشتن بر روی نام کسانی است که مسبب اصلی جنگ‌ها برای ثروت بیشتر هستند وگرنه آمریکا، غرب، اسرائل، روسیه کیست وچیست؟!

   اینچنین نام بردن‌های کلی (آمریکا، اروپا، سرمایه‌داران) به ‌وضوح انداختن گناه جنایات برگردن مردم عادی است و مردمان کشورهای مختلف بدون اینکه خود بدانند دشمن یکدیگر می‌شوند و به جنگ و کشتار یکدیگر می‌روند. لیکن آن بانیان اصلی جنگ‌ها و فلاکت‌های مردم از هرگونه خطر و احتمال/امکان محاکمه در دادگاه‌های بین‌المللی آسوده خاطر می‌شوند.

   از طرفی اکنون دارند انگشت اتهام را بر روی یک شخص بنام “پوتین” می‌گذارند؛ بسیار خوب حالا که از او نام می‌برید اسامی سرمایه‌داران بزرگ حاکم بر غرب را نیز بیاورید همان کسانیکه عوامل اصلی جنگ‌ها در جهان و از جمله همین جنگ اکراین هستند و مهره‌هایی را به نام رییس جمهوری، نخست وزیر و… تعیین می‌کنند.

   دولت‌ها در غرب کارمندان بی اختیار سرمایه‌داران هستند؛ مخصوصا در کشورهایی مانند سوید.

اگر وزرا درسوید قدرت داشتند ابدا این چنین بی خطر در شهرها قدم نمی‌زدند.

کسانی‌که وزرا و دولتیان را می‌کشند مردمان عادی نیستند بلکه در میان خود قدرتمندان و حاکمان هستند.

پس اگر احساس بکنند وزیری می‌خواهد از زیر کلیدشان خارج بشود همانند نخست وزیر سوید “الف پالمه” (ریشه‌ای یهودی هم داشت) و یا وزیر خارجه سوید “آنا لیند” او را در شهر مقابل چشم همه می‌کشند تا درس عبرتی برای بقیه باشد و به این شکل به قولی همه را اخته می‌کنند و کردند.

   همه سیاسیون سوید مخصوصا سوسیال دمکرات‌ها که وزیرشان کشته شده بود در گوش یکدیگر می‌گفتند: قتل “آنا لیند” کار اسراییل است. ولی چرا کسی به غیر از من جرات نکرد آن را علنی بگوید و بنویسید؟

   اگر  سوید کشوری مستقل، آزاد و دمکراتیک است و آزادی بیان وجود دارد، اینچنین نباید باشد و می‌بایست دولت و همه رسانه‌ها از قاتلین اصلی به عیان نام می‌بردند و آنها را به دادگاه می‌کشیدند؛ نه اینکه ترسان و لرزان تنها در گوش بعضی افرادی که می‌شناختند، بگویند.

   نخست وزیر و وزیر خارجه‌ کشور سوید را می‌کشند؛ دولت و سازمان‌های امنیتی و… همه قاتل یا دستور دهندگان را می‌شناسند ولی سکوت مرگبار حاکم است. این کاملا در تقابل با استقلال، آزادی، دمکراسی، آزادی بیان وحقوق بشر در هر کشوری است.

    مردمانی که کمترین آگاهی سیاسی را دارند، می‌دانند در میان سرمایه‌داران بین‌المللی، اتحادیه یهودیان صهیونیست از بقیه گروه‌ها قوی‌تر است که نه تنها با قدرت مالی و مالکیت بر بانک‌های بزرگ بین‌المللی حاکمیت خود را اعمال می‌کند؛ بلکه از زاویه دینی نیز با توجه به نکات تحقیرآمیز، غیر انسانی و عقب افتاده‌ای که در کتب مقدس عهد عتیق و مخصوصا عهد جدید (انجیل) آمده است، کنترلی مذهبی –  روانی بر مسیحیان دارند.

نتیجه:

   پس در این نوشتار و بقیه نوشتارهای من هرگاه صحبت از غرب می‌شود مقصود دولت‌های بی لیاقت دست نشانده نیست، بلکه مقصود همان سرمایه‌داران بزرگ بین‌المللی هستند که در صدر آنها چند خانواده بزرگ صهیونیست روچیلد، کاسل، والنبری … قرار دارند که جهان را بین خود تقسیم کرده‌اند و هرکدام در کشوری ساکن شده و حکومت می‌کنند. بقیه مردمان بردگان یا به نوشته “انجیل” سگان کثیفی به حساب می‌آیند که از ته مانده خوراک این یهودیان می‌خورند.

   ماجرای سگ نامیدن/بودن و خوردن ته مانده یهودیان را، بزرگان قوم دین مسیحی  دقیقا می‌دانند. از همه آگاه‌تر به این نکته کلیسیاهای صهیونیستی هستند که در راه اندازی آنها یهودیان و اکنون به طور مشخص اسرائل دست دارد.

بررسی نقش سرمایه‌داران بزرگ صهیونیست در وقایع اخیر جهان

برای بررسی وضعیت کنونی جهان کمی به عقب می‌رویم.

   داعش را غرب درست کرد و رهبری آن در دست خودشان بود آنها دو‌ هدف را دنبال می‌کردند:

۱- پس از سلطه داعش، کشورهای منطقه مخصوصا ایران را تجزیه بکنند. با تجزیه و کوچک و ضعیف کردن کشورهای منطقه، امنیت اسرائل کاملا تامین می‌شد.

۲- خط لوله نفت و مخصوصا گاز منطقه را از مسیر سوریه به غرب ببرند. پس آنچه اکنون نیاز غرب به گاز روسیه است از میان می‌رفت.

با اجرای این دو هدف یهودیان صهیونیست آقای بلامنازع جهان می‌شدند. زیرا  آنگاه شکستن روسیه و عقب گذاشتن اقتصاد چین نیز کاری مشکل نمی‌نمود.

   این پروژه با دخالت ایران شکست خورد. ایران توانست روسیه را نیز به حساسیت موضوع و عاقبتی که در انتظارش بود، یعنی خرد شدنش، آگاه بکند. پس روسیه وارد جنگ شد و همه چیز چرخید تا به امروز رسید.

بررسی جنبههای مختلف عاقبت جنگ اکراین

   اکنون نزدیک دو ماه است که جنگی بد در اکراین آغاز شده است که متاسفانه همین قدرت‌های حاکم برجهان روز به روز آن را پیچیده‌تر می‌کنند و نمی‌گذارند تا با مذاکرات و طروق انسانی و صلح‌آمیز حل بشود. چرایی آن و نقش این افراد را بزودی خواهیم دید.

   اما اگر بخواهیم وضعیت اکراین را با همین شکل و با توجه به آنچه قدرت‌های حاکم جنگ افروز می‌خواهند، بررسی کنیم، می‌توان دو حالت کلی برای جنگ در نظر گرفت؛ شکست و یا پیروزی روسیه؛ و یک حالت میانه که دست‌یابی به آن فعلا هیچ چشم اندازی ندارد.

۱- شکست روسیه

   چنانچه روسیه در این جنگ شکست بخورد به طور قطع این سرزمین بزرگ را تجزیه خواهند کرد.

پس از آن سراغ کشورهای منطقه خاورمیانه و ایران می‌آیند و آنها را هم تجزیه می‌کنند.

آنگاه قدرت چین نیز از میان می‌رود و … در نتیجه یهودیان صهیونیست به قدرت بلامنازع جهان تبدیل می‌شوند.

   پس روسیه برای اینکه شکست نخورد و تجزیه نشود، کاملا نیازمند ایران است و مجبور است ایران را بر اسرائل ترجیح بدهد و حتی سوریه را ترک بکند تا هم نیروهای خود را آزاد کرده به جبهه اروپا بیاورد و هم تهدیدی را مقابل اسرائل بگذارد.

   در چنین حالتی، اوضاع در خاورمیانه کاملا خواهد چرخید. آنگاه دیگر حملات اسرائل به سوریه بی جواب نخواهد ماند. مخصوصا ایران و سوریه سلاح‌های بهتری در اختیار فلسطینیان و حزب‌الله و سایر نیروهای منطقه قرار خواهند داد.

   سوریه نیز از طریق ایران به سلاح‌های دفاع هوایی و حملات موشکی مجهز خواهد شد و در مقام پاسخ مستقیم به حملات نظامی اسرائل برخواهد خواست و دیگر هواپیماهای اسرائل نمی‌توانند به راحتی بر فراز منطقه به پرواز درآیند.

   شیخ‌ نشین‌های منطقه نیز برای در امان ماندن از عواقب این جنگ و ضربه نخوردن از نیروهای نیابتی، مجبور به سکوت و حتی کناره‌گیری از اسرائل خواهند شد.

۲- اگر روسیه پیروز بشود

   نکته اول این است که به نظر نمی‌رسد روسیه بتواند همه اکراین را متصرف بشود بلکه بیشتر خواستار ناحیه شرق و جنوب کشور (حاشیه دریای سیاه) است.

   چنانچه روسیه پیروز بشود، به معنای آنست که بر غرب پیروز شده است. آنگاه وضعیت قدرت در جهان خواهد چرخید و به  کشورهای متحد شرقی منتقل خواهد شد.

   در این چرخش جای زیادی به سرمایه‌داران یهودی صهیونیست داده نخواهد شد، بلکه امکانات آنها را بسیار محدود خواهند کرد.

این چیزی است که غرب به سادگی نمی‌پذیرد و برای اجتناب از آن دست بهر کاری می‌زند. فدا کردن اکراین در همین راستا بود و ادامه جنگ در این کشور با مسلح کردن با بهترین سلاح‌ها و همچنین اعمال سخت‌ترین تحریم‌ها و اعمال دیگری که قابل پیش بینی نیست. و معلوم نیست که تن به یک جنگ اتمی هم ندهند زیرا آن ثروتمندان بسیار قدرتمند که در غرب دولت تعیین می‌کنند؛‌ در خانه‌های بسیار امن و بدور از هر خطری خواهند بود. تنها هدف آنها حفظ ثروت‌اشان از خطر است. جان انسان‌ها و زندگی سخت و … دیگران برایشان کمترین ارزشی ندارد. زیرا در کتب مقدس آنها چنین آمده است.

پس بی جهت نیست که من بیشترین و اصلی‌ترین نیرویم را صرف فلسفه و مبارزه با این افکار، ادیان و نوشته‌های غیر انسانی می‌کنم.

روسیه و تشکیل اسرائل بزرگ در اکراین

حیله قدیمی خرید زمین برای مالکیت بر کشور

   از چند سال پیش بعضی تیوریسین‌های یهودی صهیونیست با توجه به موقعیت منطقه و خطراتی که دایم موجودیت اسرائل را تهدید می‌کرد/می‌کند خواستار آن بودند تا در جای دیگری نیز پایگاه یا پناهگاهی بیابند و این نقطه مورد نظر اکراین بود. هدف آنها مناطق جنوبی اکراین یا سواحل دریای سیاه بود. بهمین دلیل آنها یکی از عوامل خود زلنسکی را به مقام ریاست جمهوری رساندند و این شخص فروش تمام زمین‌های کشاورزی اکراین را پیگیری می‌کرد. تنها کسانی هم که قدرت خرید این همه زمین را داشتند همین یهودیان صهیونیست بودند که با پول خود مردم که در بانک‌هایشان جمع کرده بودند اینکارها را می‌کردند. در نتیجه آنها به‌طور رسمی صاحب اکراین می‌شدند.

این همان نقشه‌ای بود که در فلسطین نیز اجرا کردند و حال مدعی هستند که شما ملت فلسطین خودتان زمین‌هایتان را فروختید.

چرا اکراین را به اتحادیه اروپا نپذیرفتند؟

   شاید یکی از دلایلی که اکراین را به اتحادیه اروپا نپذیرفتند همین نکته بود. زیرا در صورتیکه عضو اتحادیه اروپا می‌شد دیگر به آسانی نمی‌شد آنرا تجزیه کرد و قسمت مهم و استراتژیک آنرا به یهودیان صهیونیست به‌عنوان یک کشور مستقل داد. و یا از آن فراتر تمام اکراین را رسما کشوری یهودی بکنند. این داستان هنوز هم در جریان سبک و سنگین کردن است زیرا نمی‌دانند نتیجه جنگ چه خواهد شد.

    اتفاقا این قسمت جنوب اکراین (حاشیه دریای سیاه) از آن مناطقی بود که روسیه نیز به آن تمایل داشت و در نتیجه کار به آنجایی رسید که اکنون شاهد هستیم. این منطقه که مورد علاقه دو طرف بود آنها را به رودرویی کشانده است به‌طوریکه عقب نشینی برای هیچ کدام ساده و قابل پذیرش نیست. قطعا روسیه ازاین نقشه صهیونیست‌ها آگاه بود و در نتیجه به نوعی مجبور به مداخله، پیش از دیر شدن، شد.

اهمیت استراتژیک موقعیت جغرافیایی ایران برای روسیه

   علیرغم تمام گستردگی روسیه، اما این کشور اکنون از نظر ارتباطات جغرافیایی به نوعی در محاصره قرار گرفته است. با نگاهی به نقشه جغرافیای روسیه این نکته به‌وضوح دیده می‌شود.

   بهترین راه‌ روسیه برای ارتباط گسترده با جهان از طریق ایران است. نکته‌ای که برای تنفس روسیه در این شرایط از اهمیت تام برخوردار است.

   این از مهمترین نکاتی است که نیاز روسیه به ایران را نشان می‌دهد در حالی‌که اسرائل نه تنها چنین امتیازی برای روسیه ندارد بلکه خود این کشور و صاحبان آن یعنی سرمایه‌داران بزرگ یهودی، این مشکل و‌ جنگ را جلوی پای روسیه و جهان گذاشتند.

پس با توجه به اختلافاتی که میان روسیه و اسرائل بوجود آمده؛ و اینکه  روسیه نیز بخوبی می‌داند در پشت تحریم‌های غرب، یهودیان صهیونیست قرار دارند، برای نجات خود مجبور است به ایران امتیازاتی بدهد.

حتی هم اکنون بهترین، امن‌ترین (و شاید تنها) راه روسیه برای رسیدن به سوریه از طریق ایران است. راه ترکیه (تنگه داردانل) چندان قابل اعتماد و دایمی نخواهد بود.

نیاز به بانک مستقل برای استقلال

   از طرفی دیگر روسیه، ایران و چین و در مجموع جهان شرق و جهان خواستار رهایی از استعمار غرب، نیازمند آن خواهند بود که سیستم جدیدی در روابط بین‌المللی از جنبه‌های مختلف تجاری و مالی ایجاد بکنند که مهمترین قسمت آن ایجاد سیستم جدید بانکی است. اگر چنین نکنند در عمل پیروزی کامل نصیب آنها نخواهد شد و هر روز امکان آن می‌رود که از همین نقطه ضعف اساسی، تمام وابستگی‌ها و شرایط مستعمره شدن بر آنها اعمال بشود و همه آنچه را که برایش تلاش کرده‌اند، برباد برود.

   از جانبی اگر این کشورها بتوانند در هنگامی که جنگ گرم در اکراین در جریان است به یک سیستم مالی مستقل از دلار برسند، آنگاه به نوعی پایان جنگ و شکست غرب هم رقم می‌خورد.

سانسور در غرب

   غرب اکنون تحت سانسور جدی قرار دارد. تمام اخبار یک طرفه در جهت شستشوی مغزی مردم اعمال می‌شود و این انسان‌ها ابدا از واقعیت باخبر نیستند.

هر آنکس که میگوید در غرب آزادی، دمکراسی، حقوق بشر و… هست، یا دروغگویی است که میخواهد مردم را فریب بدهد و یا فریب دسته اول را خورده است.

   پس از بررسی این نکات مشخص می‌گردد که داستان اکراین خیلی پیچیده‌تر و مهم‌تر از آنست که به سادگی حل بشود و آنچه هم اینجا آورده شد تنها قسمتی از مشکلات و پیچیدگی‌هاست.

   در نوشتههای پیشین در همان اوایل جنگ اکراین اشاره به پیچیدگی‌ها داشتم و اینکه جنگ و حل آن/صلح به آسانی و بدون مشخص شدن یک برنده و بازنده در سطح جهان و تقسیم قدرت، امکانش نزدیک به صفر است؛ و هر روز نیز سخت تر میشود.

۲۴ آپریل ۲۰۲۲

۴ اردیبهشت ۱۴۰۱

اپسالا – سوید

م. حسن بایگان

پس نوشت:

   همانطور که دیده می‌شود این مطلب حدود ۱۰ روز پیش آماده نشر بود. اما به‌واسطه بعضی اخبار (در سوید اخبار کاملا سانسور شده است و انسان گمراه می‌شود) فکر کردم شاید اشتباهی در بعضی نظراتم هست، پس دست نگه‌داشتم. لیکن یک قسمت کوچک آن (در خصوص خرید زمین‌های اکراین توسط یهودیان و اسرائل دوم کردن این کشور) را در فیس بوک گذاشتم.

یهودی نامیدن هیتلر توسط “لاورف” وزیر خارجه روسیه

   دیروز (دوم ماه مای ۲۰۲۲) موضع‌گیری آقای لاواروف وزیر امور خارجه روسیه صحت نظرات یا پیش بینی‌های من را تایید کرد و باعث گردید تا این مطلب را منتشر بکنم. او در سخنانش گفت که ریشه هیتلر یهودی بوده.

   عکس‌العمل  وحشت زده، عجولانه و دست‌پاچه اسرائل کار را برایشان خرابتر کرد. آنها به صراحت گفتند که معنی این حرف آنست که خود یهودیان در کشتار یهودیان دست داشته‌اند. این تفسیر آنها را در مخمصه بدی انداخته است.

   اکنون فقط در صورتیکه  آقای “لاواروف” یا دولت روسیه رسما آن حرف را پس بگیرند، کشتار یهودیان به‌دست یهودیان نفی می‌شود، در غیر این‌صورت تایید کاملی از جانب روسیه بر کشتار یهودیان به‌دست یهودیان با تایید غیر مستقیم اسرائل خواهد بود. هرچند وزارات خارجه روسیه امروز در اعلامیه‌ای رسمی چیزی ورای آن نیز گفت.

   البته در خود عهد عتیق از جنگ‌های میان یهودیان و کشتار آنها توسط یکدیگر نام برده شده است که در نوشته‌هایم به آنها اشاره داشته‌ام.

   همچنین پیشتر نوشته بودم که در پشت جنگ‌های اول و دوم جهانی و انقلاب کمونیستی روسیه، یهودیان صهیونیست قرار داشتند تا:

۱- فراماسیونری حاکم برجهان را بشکنند و خود حاکم برجهان بشوند. در این راه روسیه تزاری را شکستند که اکنون کینه دیرینه سلطنت طلبان روس را دنبال خود دارد.

۲ – اسرائل را به‌عنوان یک کشور ایجاد بکنند.

   اتفاقا یکی از دلائل این جمع بندی یا نتیجه گیری من صحبت‌های رییس کتابخانه سلطنتی/شاه ایران بود که به‌عنوان مشاور نزدیک شاه نیز بود. ما سال‌ها با هم دوست بودیم و هفته‌ای چند روز و هربار برای چند ساعت ملاقات داشتیم. او از جمله می‌گفت:

   یهودیان اروپا حاضر به ترک اروپا نبودند و می‌گفتند ما در اینجا زندگی خوبی داریم؛ پس با کشتار و ایجاد وحشت در میان آنها، وادارشان کردند تا اروپا را ترک بکنند.

او همچنین می‌گفت:

   حادثه آتش سوزی در کشتی مهاجران یهودی اروپایی در بنادر فلسطین توسط “مناحیم بگین” صورت گرفت. زیرا آن زمان آنجا در کنترل انگلیسی‌ها بود و آنها اجازه ورود این تعداد یهودی با آن اهداف را نمی‌دادند. پس کشتی را آتش زدند و همه را کشتند و بعد گفتند آنها خودشان اینکار را کردند زیرا شما به آنها اجازه ورود به سرزمین مقدس را ندادید.

   در ویکی پدیا آمده، بعضی روشنفکران یهودی مانند هانا آرنت و آلبرت اینشتین در نامه‌ای به روزنامه نیویورک تایمز “مناحیم بگین” (یهودی مهاجر از طریق ایران و اصالتا لهستانی) را رهبری خوانده‌اند که: ” به شدت در سازماندهی، روش‌ها، فلسفه سیاسی و خواسته اجتماعی مشابه حزب‌های نازی و فاشیست است”.

در این نامه به  بعضی کشتارهایی (دیر یاسین کشتن ۲۴۰ انسان و …) که او انجام داده اشاره شده است.

   و بعد شاهد دادن جایزه صلح نوبل به این شخص بودیم. که خود گواه کافی بر سیاسی و مسخره بودن این جایزه است.

   همچنین در باره کاسل یکی از بزرگترین ثروتمندان یهودی صهیونیست در کتاب “ادوارد هفتم و دربار یهودی او” نوشته آنتونی آلفری (نویسنده انگلیسی) از همکاری بسیار نزدیک این شخص با نازی‌ها و تامین مهم‌ترین نیازهای لجستکی آنها مخصوصا آهن که معادن آنها در سوید زیاد بود، نامبرده شده است.

نفوذ سرمایه‌داران بر علم همه چیز را به فساد و تباهی کشیده است. شاید این جنگ تبلیغاتی باعث گردد تا بسیاری از دروغ‌ها و جنایات افشا بشوند.

آینده روابط روسیه با اسرائل چگونه خواهد بود!

پیش بینی آینده روشن میان اینها دور از انتظار است.

   با مسائلی که پیش آمده و اینکه روسیه دست یهودیان صهیونیست در داستان اکراین برعلیه خود را به وضوح می‌بیند. همچنین با توجه به آنچه در این نوشته آورده شد که منافع آنها به شکل بسیار سختی با هم برخورد کرده است؛ نشانه‌ای از آینده روشن در روابط خوب میان آنها دیده نمی‌شود. هرچند هردو می‌دانند که ضربه‌های سختی در این جدال خواهند خورد ولی کار آنچنان گره خورده است که باز کردنش آسان نیست.

   سوای جنگ گرم و تحریم‌های سنگین برعلیه روسیه، دستور بلوکه کردن چند صد میلیارد دلار پول روسیه و دادن آن به اکراین چیز ساده‌ای نیست و روسیه می‌داند که این پول‌ها در بانک‌های یهودیان صهیونیست (صاحبان اسرائل) است.

   بطور قطع زمانیکه روسیه حسابش را با اکراین کمی روشن‌تر کرد، آنگاه برای گرفتن پول‌هایش گزینه نظامی را روبروی آمریکا و همین بانکداران یهودی خواهد گذاشت.

خارج شدن نیروهای روسیه از سوریه

   بهرحال روسیه کم کم دارد در شرایط سختی قرار می‌گیرد که مجبور به تهدید اسرائل شده؛ یعنی موقعیت دادن به ایران را مقابل اسرائل گذاشته است.

   نتیجه سخت‌تر کردن شرایط برای روسیه آن خواهد بود که نیروهایش را از سوریه خارج و به اکراین بیاورد. با این عمل دست ایران در برابر اسرائل بسیار باز می‌شود.

   از همه مهتر دست اسرائل و غرب بسته می شود. زیرا یک جبهه جنگ گرم در آن منطقه باز خواهد شد. در چنین شرایطی ایران از شرکت مستقیم در جنگ اجتناب می‌کند. اما  خود نیروهای منطقه و آنهم بیشتر به‌صورت چریکی یا نامنظم زندگی را بر اسرائل سخت و تیره و حتی سیاه خواهند کرد و داستان برای غرب بسیار پیچیده‌تر خواهد شد.

   این مورد حتی می‌تواند به نابودی اسرائل منجر شود زیرا اولا سوریه، حزب‌الله، حماس، ‌حشد شعبی و… و حتی حوثی‌ها نه تنها با استفاده از سلاح‌های پیشرفته ضد هوایی مانع مداخله اسرائل در کشورهایشان می‌شوند بلکه جنگ را به داخل اسرائل خواهند کشاند که در نتیجه باعث فرار بسیاری از تازه یهودی (دینی) شده‌ها می‌شود.

   در چنین شرایطی کشورهای منطقه که (به‌طور کاملا ناشیانه و در بدترین موقع یا شرایط برای اسرائل) با اسرائل روابط برقرار کرده‌اند نیز مجبور به تجدید نظر در روابط خود خواهند شد. زیرا دیگر ابدا توان درگیری را ندارند. کمااینکه همین حالا نیز نشانه‌های آغاز رابطه آنها با سوریه دیده می‌شود.

حمله اتمی اسرائل به ایران

   توجه شود که اگر نیروهای غربی بخواهند وارد منطقه بشوند که تهدید نظامی جدی برای ایران باشند و کار به جنگ کلاسیک آنها با ایران بکشد و مخصوصا تهدید اتمی اسرائل پیش بیاید، آنگاه ایران شرط دریافت سلاح‌های اتمی و … را مقابل روسیه خواهد گذاشت که احتمالا در مذاکرات‌های پیشین راجع به آنها صحبت کرده‌اند. روسیه نیز می‌داند در چنان شرایطی شکست ایران (حتی مصالحه ایران با غرب و رها کردن روسیه)، شکست او نیز خواهد بود.

البته ایران نیز می‌داند که مصالحه با غرب واقعی و دایمی نخواهد بود و به‌مجرد اینکه  غرب تکلیفش را با روسیه روشن کرد، سراغ ایران خواهند آمد.

من در یکی از نوشته‌های قبلی اشاره داشتم که احتمال دادن سلاح‌های اتمی به ایران از جانب بعضی کشورها هست.

وضعیت سایر کشورهای مخالف غرب

کشورهای موافق غرب اکنون کاملا متحد شده‌اند هرچند بزوی  باید شاهد شکاف در میان‌ آنها بود. اما مخالفان غرب هنوز متحد نشده‌اند و به‌صورت متشکل و یکپارچه حرکت نمی‌کنند. کره شمالی، ونزویلا، نیکاراگویه … و مخصوصا کشورهای عضو اتحادیه شانگهای هنوز وارد کار نشده‌اند. چنانچه آنها بتوانند متحدانه عمل بکنند نتیجه کار به سرعت مشخص می‌شود. آنها می‌توانند کار را ابتدا با ایجاد بانک و مبادلات ارزی و تجاری و صنعتی شروع بکنند.

وضعیت شرق ایران:

   غرب سعی کرد با برداشتن عمران خان از ریاست جمهوری پاکستان و ایجاد جنگ میان پاکستان، افغانستان و ایران یک جبهه جدید برای تضعیف این کشورها و در نتیجه تقویت اسرائل ایجاد بکند؛ ولی با هشیاری ایران این توطئه شکست خورد.

   مسلما نوشته‌های آگاهی دهنده من در این ماجراها تاثیر زیادی داشته است. زیرا به غیر از ایرانیان محققان و تیوریسین‌های بسیاری کشورهای دیگر نیز آنها را می‌خوانند.

خطر نابودی اسرائل جدی است!

   با توجه به آنچه که فقط اندکی از آن در اینجا آورده شد، دیده می‌شود که جنگ اکراین بیشتر از همه اسرائل و موجودیت‌اش را به چالش کشیده است.

  حال اگر اسرائل بخواهد، روسیه در سوریه بماند تا خطر نابودی‌اش توسط ایران و نیروهای منطقه از میان برود؛ باید برغرب فشار بیاورد تا از مواضع خود کاملا عقب نشینی بکنند، یعنی تحریم‌ها را بردارند و شکست خود را بپذیرند. در این‌صورت خود اسرائل نیز پذیرفته است که آنچه  “لاواروف” در باره هیتلر گفت و آنچه خود به شکلی بسیار غیر سیاسی یا احمقانه گفت (یهودی بودن هیتلر یعنی کشتن یهودیان به دست یهودیان) را پذیرفته است.

ضمنا باید از ایجاد اسرائل دوم در اکریان چشم پوشی بکند.

   باید توجه کرد که این خطر جدی برای موجودیت اسرائل، به‌واسطه طرح‌های خود یهودیان صهیونیست ایجاد شد.

دو دستگی و اختلاف نظر در حد تضاد آشکار و بسیار بزرگ‌ (در حد آشتی ناپذیر) در میان یهودیان به شکست آنها بیشتر از هر نیروی خارجی کمک می‌كند. مخصوصا هرچه جنگ در اکراین بیشتر ادامه پیدا بکند شکاف میان آنها و در نتیجه درون اتحاد غرب بیشتر خواهد شد.

   در اینجا نیز با توجه به آنچه در ابتدای مطلب آمد، باید اسامی افراد حقیقی پشت پرده مانند خاندان روچیلد و امثالهم را نام برد و نه نام چیزهای غیر مشخص مانند آمریکا، اسرائل و… این وظیفه  روسیه، ایران، چین، هند، ونزوی، کره شمالی … است.

   این ثروتمندان بین‌المللی که برای منافع بیشتر، جهان را به آتش کشیدند و می‌کشند باید محاکمه بشوند و ثروت آنها برای جبران خسارات مالی وارده بر مردم مصادره بشود.

غرب در تنگنا قرار گرفته و بعضی از آنها سعی می‌کنند پای چین را هم به ماجرا بکشاند. اما در این مورد میان‌شان شکاف است و نمی‌توانند به اجماع برسند.

کاری که ایران کرد!

   ایران در وضعیت سخت محاصره اقتصادی و زیر حملات نظامی اسرائل در سوریه (که روسیه مخالف پاسخ‌گویی ایران می‌شد)؛ همچنین اعمال تروریستی اسرائل در ایران، کار عملی زیادی نمی‌توانست بکند. در نتیجه صبر، دفاع آگاهانه و هشیارانه، فرار از جنگ و درگیری مستقیم و درگیری‌های منطقه‌ای که غرب پشت آن بود/هست را پیشه کرد. ولی مترصد موقعیت و گسترش اختلافات درونی غرب بوده و هست.

هنوز هم برای صبر جا هست، ولی شاید زمان خیلی تنگ شده باشد. شرایطی است که به هشیاری سیاسی بسیار زیادی نیاز دارد.

   اسلامیون حاکم بر ایران به دلایل مشخص نمی‌خواهند/ نمی‌توانند با اسرائل کنار بیایند.

 از چند سال پیش نوشتم:

   ایران می‌تواند جهان را تغییر بدهد؛ همانطور که کشور کوچک مقدونیه شاهنشاهی بزرگ ایران را سرنگون کرد، اکنون نیز قدرت کوچکی در جهان بنام ایران، می‌تواند با بازی درست در بازی‌های سیاسی جهان، آن داستان را تکرار بکند.

    حال با توجه به مجموعه آنچه پیشتر نوشتم (در خصوص تغییر قدرت در جهان) که تماما درستی خود را ثابت کردند،‌ می‌توان آینده دیگری را برای جهان دید.

چرا غرب تمام پل‌های پشت سر را خراب می‌کند؟
   اینکه غرب با تمام قوا تحریم‌هایی را بر روسیه اعمال می‌کند که به نوعی خراب کردن تمام پل‌های پشت سر است جای سوال دارد. همیشه سعی می‌شود تا راهی برای صلح و بازگشت به شرایط آرام/ قبلی باقی گذاشت، مگر اینکه هدف درگیری بی بازگشت باشد.

عاقبت این روشی که غرب پیش گرفته، بسیار خطرناک است و همانطور که نوشتم ممکن است به رو در رویی اتمی بکشد که ایران نیز ممکن است مجبور بشود در این جنگ وارد شده و او نیز دارای بمب اتمی بشود و…

   چنین جنگی برنده‌ای نخواهد داشت، حتی همان سرمایه‌دارن بزرگ که این جنگ ها را براه انداخته‌اند و خود در خانه‌های امن مانده اند، بازنده خواهند بود.

جایزه صلح نوبل امسال باید به کمیته صلح نوبل داده شود!

   اکنون همه مردم شاهد هستند که تمام شعارهای به اصطلاح انسان‌دوستانه و صلح طلبانه غرب دروغی بیش نبود. شاهد هستیم که همین سوید که مظهر صلح طلبی است و همراه نروژ جایزه صلح نوبل را می‌دهند نه تنها صحبتی از صلح نمی‌کنند بلکه دایم بر طبل جنگ می‌کوبند و در حالیکه احتمال جنگ بزرگ جهانی و استفاده از بمب اتمی می‌رود  می‌خواهند به پیمان نظامی ناتو به پیوندند. یعنی چنانچه جنگ فراگیر شد آنها نیز در آن شرکت کنند و سهمی در کشتار مردم کشورهای طرف جنگ با ناتو و همچنین در کشته دادن مردمان کشور خودشان،‌ داشته باشند.

   البته در این میان امثال والنبری و سایر سرمایه‌داران بزرگ که حامیان اصلی جنگ‌ها هستند و جایزه نوبل نیز زیر کلید آنهاست، در خانه‌های مقاوم در برابر بمب اتمی، به عیش و نوش و خندیدن بر حماقت مردمانی که احمقانه دنبال منافع آنها، خود را به کشتن می‌دهند، مشغول خواهند بود.

   تصمیم گیرندگان جایزه صلح نوبل، هیچ اقدام واقعی برای صلح از خود نشان ندادند بلکه برعکس. مسلما این افراد در سازمان‌های وابسته به سرمایه‌داران بزرگ در جهت منافع آنها در حال برنامه‌ریزی هستند. جایزه آنها نیز لایق خودشان است.

۳ مای ۲۰۲۲

۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۱

اپسالا – سوید

نگاهی فلسفی به دادگاه و قضاوت

   برمبنای آخرین خبر از دادگاه حمید نوری، دادستان سوید تقاضای زندانی طولانی مدت (ابد) برای او به اتهام یا جرم شرکت در قتل عام زندانیان سیاسی کرده است.

   چقدر خوب می‌شود که در صورت اثبات انجام این جنایت از جانب حمید نوری، این حکم اجرا بشود و البته بسیار بهتر و عالی‌تر می‌شود که برمبنای انسان‌دوستی و حقوق بشر، کشورهای خارج از حیطه غرب نیز امثال چنین افرادی را که در سراسر جهان صدها هزار نفر را به قتل رساندند و مخصوصا عاملان و‌ دستور دهندگان (مقصران اصلی) اعم از روسای جمهوری (امثال جورج بوش و…) یا نخست وزیران کشورها (امثال تونی بلر و..) و همچنین روسای آنها (روچیلدها و…) که عاملان اصلی هستند را در صورت سفر به کشورهایشان دستگیر و محاکمه بکنند. این می‌تواند آغازی خوب برای اصلاح جهان از جنایتکاران بین‌المللی باشد.

   اگر چنین بشود سوید تخم خوبی کاشته است. البته و صد البته این مسیولیت خود سوید است که به‌عنوان پایه‌گذار و تخم‌گذار در ادامه و شروع (در واقع شروع واقعی از این مرحله خواهد بود) به سراغ دیگران برود و مثلا پرونده جنایتکاران کاملا مشخص (افرادی که نام بعضی آنها آورده شد) را به جریان بیندازد. زیرا بعضی از آنها در اروپا هستند و شامل قوانین جزایی اروپا می‌شوند. وگرنه مارک گروکشی سیاسی و انتخابی بودن این پرونده قویتر خواهد بود، هرچند جنایت و کشتار زندانیان توسط این شخص واقعی باشد. یعنی اینکه هدف سوید انسانیت نیست بلکه شروع کاری برای مبادله زندانی و… و در نتیجه سواستفاده از ماجرای کشتار زندانیان و به بازی گرفتن مردمان از جمله آن ایرانیانی که برای محاکمه این شخص نیرو گذاشتند. این چنین بازی دادن‌های سیاسی یعنی مردمان را فریب دادن و یا اینکه مردمان را بی عقل و بدون دانش سیاسی به حساب آوردن‌‌ یعنی بدترین و ضد انسانی‌ترین قضاوت (و نوعی نژادپرستی) که باید خود این دادگاه را بابت چنین تفکر و رفتاری به دادگاه کشید.

سال ها پیش نوشتم:

   در هر انقلابی خشونت و جنایت براه می‌افتد. پس از انقلاب ایران؛ هم رژیم و هم اپوزیسیون هردو اشتباهات و جنایاتی کردند، حال یا باید همه محاکمه بشوند و یا همه همدیگر را ببخشند.

خود من در موقعیت‌های مختلف (از جمله نظامی) بودم. افتخارم این است که اولا با تمام ناآگاهی در همان اوایل انقلاب، اما می‌دانستم که نباید کشتار کرد و جلوی چند جنگ را گرفتم و در خارج نیز در مواردی جلوی خشونت و حتی جلوی جنگ داخلی را با انتشارات مقالات توضیحی گرفتم. هرچند اشتباهاتی هم داشتم اما چقدر خوشحالم که دستم به خون کسی آغشته نیست و از طرفی چون جلوی خون‌ریزی را هم گرفتم و اکنون نیز در چنین راهی قدم می‌زنم وجدانم کاملا آسوده است.

   اما مردمان هر کشوری باید یاد بگیرند که مسایل‌اشان را خودشان حل بکنند. در سوید از نظر فرهنگی انتقاد از کشور در مقابل دیگران جایز نیست.

   کشورهای غربی آنقدر جنایت کرده‌اند که آب دریاها نیز برای پاک‌کردن دست‌هایشان کافی نیست، و شور بختی آنجاست که اینها هم اکنون نیز حاضر به پایان دادن به جنایات‌شان در جهان‌ نیستند. نمونه آن قربانی کردن اکراین برای اسراییل و جنگ اخیر است. جنگی که در پشت آن ایجاد اسراییلی دیگر بود. نکته‌ای که پیشتر اشاره کردم و‌ هر‌آنچه گفتم هر روز بیشتر آشکار می‌شود مخصوصا تقابل روسیه با اسراییل که همین امروز کاملا آشکار شد.

   پناه بردن به رییس مافیا برای مبارزه با مافیای کوچک، نادانی فرد را نشان می‌دهد زیرا نمی‌داند که در اصل دارد منافع مافیای بزرگ را تامین می‌کند و این مافیای بزرگ نه از روی انسانیت بلکه برای اینکه رقیب را بیرون کرده و این مراجعه کننده را بنده و برده و عامل خود بکند وارد کار می‌شود.

   در خصوص سوید داستان مبادله آن شخص ایرانی-سویدی گرفتار در ایران است و مبادله و نه انسانیت. سوید کاملا در چنگ صهیونیستها است.

دوم مای ۲۰۲۲

دوازدهم اردیبهشت ۱۴۰۱

اپسالا – سوید

USAIran