آیا باید از تجربه استفاده کرد و یا بارها آنرا تکرار کرد؟

آنانی که ماهیت‌ها را در ظواهری متفاوت تشخیص نمی‌دهند چه نامی دارند؟

   من تا به‌حال راجع به “عمليات فروغ جاویدان” مسعود رجوی در امرداد ۱۳۶۷ چیزی ننوشته‌ام اما:

   آیا واقعا مسعود رجوی فکر می‌کرد به همین سادگی فقط با یک لشگر، مستقیم از عراق به تهران می‌رسد و‌همه چیز را فتح می‌کند. یعنی:

به سادگی نیروهای نظامی تحت حاکمیت و نیروهای بسیجی و سپاهی بی حرکت می‌مانند و تسلیم می‌شوند؟!

به سادگی دولت را سرنگون می‌کند؟!

به سادگی رهبری مذهبی حاکم را برکنار و از آن بدتر دستگیر کرده و به زندان می‌اندازد؟!

به سادگی رادیو و تلویزیون تهران و‌ همه شهرها در سراسر کشور را می‌گیرد؟!

و همه مردم سراسر کشور به آسانی و بدون هیچ حرفی، اعتراضی، مقاومتی به رهبری او در یک لحظه رای مثبت می‌دهند؟!

و … ؟!

   آیا تمام آنهایی که دنبال او‌ راه افتادند به این سادگی فریب خوردند؟! یعنی همه به نوعی شستشوی مغزی شده بودند و به نوعی فناتیک و یا به اصطلاح حزب‌الهی شده بودند و ابدا به این نکات فکر نکردند و هنوز فکر نمی‌کنند؟

با کمی دقت به آن ماجرا همه چیز آن مشکوک به نظر می‌رسد!

   یا باید پذیرفت مسعود رجوی که سلطه سحرگونه بر اطرافیان و زیردستان داشت از عقل به طور کامل بی بهره بود و همانطور که اندکی را در اطراف خود برده‌وار، تسلیم، طلسم و سحر شده می‌دید تصور می‌کرد بقیه مردمان نیز چنین‌اند؟

و یا باید توطیه و دست صدام و قدرت‌های جهانی پشت پرده را دید که به نوعی مسعود رجوی را کاملا زیر کلید گرفته بودند و او به صورت مزدوری در آمده بود که هیچ راه و‌ چاره‌ای به غیر از اجرای فرمان بالا سری‌های خود را نداشت.

هرکسی با اندکی دانش نظامی می‌توانست و می‌تواند بفهمد که آن لشگرکشی راه به هیچ جایی به غیر کشتار تعدادی مردمان و آشفته شدن قسمتی از کشور نداشت و ابدا و ابدا هیچ شانس پیروزی نمی‌رفت.

   اما هنوز رهبری “سازمان مجاهدین رجوی” حاضر به انتقاد از خود و عذرخواهی از مردمان (چه نیروهای خودشان و چه مردم ایران) نشده‌اند.

البته شاهد هستیم بعضی از نیروهای مسعود رجوی در آن عملیات فروغ جاویدان (که حتی یک روز هم دوام نیاورد تا چه رسد جاویدان گردد), دارند از همان لشگرکشی و رفتارها انتقاد می‌کنند.

درسی که از این ماجرا می‌توان گرفت:

   هنوز چنین جریان‌هایی با اینچنین افکار و پیروانی اینچنین شستشوی مغزی شده در همه جای جهان وجود دارند؛ آنهاییکه متوجه یکی بودن ریشه‌های اینگونه جریانات نمی‌شوند و درس نمی‌گیرند و حتی باد در گلو می‌اندازند و به دیگران توهین می‌کنند و‌ وصله می‌چسبانند بیشترین ضربات را به کشورهای خود وارد می‌کنند.

علم یعنی فراگرفتن تجربه‌ها.

۲۷ ژولای ۲۰۲۲

۵ امرداد ۱۴۰۱

اپسالا – سوید

USAIran