دراین چند سال اخیر که شروع به سفر کرده‌ام هر زمان که به کشوری رفته‌ام افرادی در بالاترین سطوح دانشگاهی دانشگاه‌های بزرگ جهان و رسانه‌های بزرگ به ناگاه در مسیرم پیدا شده‌اند و به سرعت شروع به مباحث فلسفی، سیاسی، مذهبی … در بالاترین حد کرده‌اند. هرچند تلاش می‌کردند تا نشان بدهند این ملاقات کاملا تصادفی است ولی من کاملا می‌دانستم که آنها مامورینی از جانب دانشگاه‌هایشان برای شناخت من از روبروهستند. من نیز همانند همیشه بدون هیچ واهمه‌ای نظرات فلسفی خودم (فلسفه‌ای کامل و واقعی که شامل تمام مسایل فلسفی؛ سیاسی، مذهبی، اجتماعی و.. می‌شود) را بیان می‌کردم و نشان نمی‌دادم که می‌دانم شما وابسته به جائی هستید. و این داستان‌ها دیگر برای من عادی شده است.
اما چرا آنها جرات نمی‌کنند من را برای سخنرانی به دانشگاه‌هایشان دعوت کنند؟ دلیلش ساده است، زیرا با صحبت‌های من تمام آنچه به عنوان فلسفه در دانشگاه‌ها تدریس می‌کنند برباد می‌رود و همه متوجه کاذب بودن آن به اصطلاح فلاسفه و فلسفه‌هایشان می‌شوند و داستان شستشوی مغزی مردمان توسط سرمایه‌داران حاکم بر دانشگاه‌ها برباد می‌رود.
۱۴مارس ۲۰۱۹
فیلسوف صاحب مکتب
م. حسن بایگان
